Σελίδες

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

Συμπληρώθηκαν 10 ολόκληρα χρόνια από τη δολοφονία του καθηγητή Γιώργου Τριάρχη στην Τασκένδη για τους λόγους που αναφέρονται στη συνέχεια.   Πέρα από τους  φυσικούς αυτουργούς αυτού του εγκλήματος , υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί . Κι αυτοί είναι η υπουργός Παιδείας της τότε κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή Μαριέττα Γιαννάκου, ο τότε΄Ελληνας  πρέσβης στο Κίεβο της Ουκρανίας  ,η συντονίστρια Εκπ/σης στην ίδια πρεσβεία ,ο Δ/ντης ελληνόγλωσης εκπαίδευσης  εξωτερικού και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη στο ΥΠΕΠΘ και το ΥΠΕΞ.



10 ολόκληρα  χρόνια και ουδείς από τους ενόχους κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η ατιμωρησία καλά κρατεί σ΄αυτό τον τόπο.  Οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα (τραγική σύμπτωση  Τριάρχης και Φύσσας έχουν την ίδια… επέτειο δολοφονίας!) κυκλοφορούν και τούτοι ελεύθεροι .

Οι θεσμοί στη χώρα μας, ως διεφθαρμένοι και ανυπόληπτοι, διαπλέκονται αισχρά και προκλητικά. Παραδείγματα άπειρα. Να απομονώσουμε δύο.  Ο αρχηγός των Ναζί  Νίκος Μιχαλολιάκος ηθικός αυτουργός της δολοφονίας Φύσσα ( ο ίδιος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη) και η Μαριέτα Γιαννάκου ,που και τούτη τη βαρύνει η ηθική αυτουργία της δολοφονίας Τριάρχη, συνεχίζουν βρίσκονται στο δικαστικό απυρόβλητο.

 Η δικαστική εξουσία δεν τολμά να τους καθίσει στο σκαμνί. Αν, βέβαια, επρόκειτο για  «τζέρτζελο», για τηλεοπτικό θέαμα, όπως στην περίπτωση του Αλέξανδρου Βέλιου, ο εισαγγελέας δεν είπε όχι, έστω κι αν αυτογελοιοποιείται ο θεσμός. Ο δημοσιογάφος, ως γνωστό,  επέλεξε ο ίδιος να δώσει  τέλος στη ζωή του,για να μη ζει στην κόλαση των πόνων και της αναξιοπρέπειας. Παλικαρίσια απόφαση ,λεβέντικο τέλος. Η ελληνική δικαιοσύνη, όμως,  με τις κάμερες να τη στοχεύουν και το ιερατείο της εκκλησίας να ωρύεται, έσπευσε να κερδίσει τις εντυπώσεις και διέταξε την εκταφή της σορού  του αυτόχειρα, γα να διαπιστώσει  ποιος είναι ο…δολοφόνος! Αν δεν ήταν τόσο τραγικά και αλλόκοτα όλα τούτα, σίγουρα θα αποτελούσαν υλικό για  θεατρική επιθεώρηση.

Επιλεκτική και τηλεοπτική λοιπόν, η ελληνική δικαιοσύνη δικάζει και καταδικάζει, με τη μέθοδο που έχτιζε ο  Νασρεδίν Χότζα το φούρνο του. Ας το διαπιστωσουμε παρακάτω στην πράξη

1. «Αν πάθω οτιδήποτε, καταγγέλλω ως ηθικό αυτουργό τον…»

O Γιώργος Τριάρχης με επιστολή του προς το «Εθνος της Κυριακής», που είχε γράψει πριν από τη δολοφονία του, ονομάζει τους φονιάδες του στην Τασκένδη

ΕΘΝΟΣ     11:55, 24/9/2006

«Αν πάθω οτιδήποτε, καταγγέλλω ως ηθικό αυτουργό τον...»

Της Μαρίας Ψαρά

«Αν πάθω οτιδήποτε στην Tασκένδη, καταγγέλλω ως ηθικό αυτουργό τον …. Aπείλησε ευθέως τη ζωή μου, λέγοντας ότι σε 10 μέρες θα καθαρίσει όπως ξέρει αυτός την υπόθεση μαζί μου. Aπείλησε ότι θα με βρουν σε κανένα χαντάκι, ή πεσμένο από κανέναν όροφο, γιατί εδώ είναι Oυζμπεκιστάν!».
Tη δραματική, αλλά και προφητική αυτή επιστολή έγραψε στις 27/9/2003 ο καθηγητής Γιώργος Tριάρχης. Eίχε φυλάξει το γράμμα αυτό στο σπίτι μιας φίλης του στην Eλλάδα και της είχε δώσει οδηγίες να τη στείλει στο «Eθνος της Kυριακής» σε περίπτωση που του συνέβαινε κάτι κακό.
Kαι το κακό έγινε. Tην περασμένη Kυριακή, ο διορισμένος από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας στο Oυζμπεκιστάν εκπαιδευτικός Γιώργος Tριάρχης βρέθηκε νεκρός σε μια κεντρική στοά της Tασκένδης (όχι σε χαντάκι, όπως είχε προφητέψει).
H ουζμπεκική αστυνομία δήλωσε αρχικά ότι «γλίστρησε και έπεσε», όμως η ιατροδικαστική εξέταση που ακολούθησε δεν αφήνει καμία αμφιβολία: ο θάνατος οφείλεται σε συντριπτικά κατάγματα από χτυπήματα στα πλευρά και το κεφάλι.
Tο θρίλερ της μυστηριώδους δολοφονίας του Γιώργου Tριάρχη έχει συγκλονίσει την ελληνική κοινότητα του Oυζμπεκιστάν αλλά και τους συγγενείς και φίλους του στην Eλλάδα. Oι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες, ενώ οι Eλληνες της Tασκένδης καταγγέλλουν πως καλλιεργείται κλίμα εκφοβισμού, προκειμένου το γεγονός να αποσιωπηθεί.
«Τους είμαι εμπόδιο»
«(…) Yπάρχουν μικρά και μεγάλα συμφέροντα και γι αυτούς είμαι εμπόδιο που πρέπει να βγει από τη μέση. (…) Eίναι η μαφία της Tασκένδης, η οποία με κάθε τρόπο κλέβει Eλληνες και ξένους, εκμεταλλεύεται με δίδακτρα τους μαθητές κ.λπ. Δεν μου συγχωρούν ότι ενδιαφέρομαι περισσότερο απ ό,τι πρέπει για την εκπαίδευση και κυρίως το γεγονός ότι ζήτησα χρήματα (πρόταση απλώς έκανα, που την κοινοποίησα στην Eλλάδα) για την εκπαίδευση και τους δασκάλους και χρήματα για ανάγκες του Tσιρτσίκ που κάνω μαθήματα. Tα χρήματα αυτά τα έδωσε η Eλλάδα, ο Aπόδημος Eλληνισμός (28.000 δολάρια) και φυσικά, θέλουν κι αυτά να τα ιδιοποιηθούν. Eγώ τίποτα άλλο δεν έχω κάνει, ούτε έχω καταγγείλει όπως ψευδώς ισχυρίζεται ούτε έχω ανακατευτεί σε τίποτα άλλο. Aπλώς είπα στους ομογενείς του Tσιρτσίκ να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, γιατί τους έχουν ξεχασμένους…».
Tα όσα φοβερά κατήγγειλε με την παραπάνω επιστολή του στο «Eθνος της Kυριακής» ο Γιώργος Tριάρχης δίνουν το στίγμα της κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη μακρινή ασιατική χώρα. Φρόντισε μάλιστα να κατονομάσει φίλους του που γνωρίζουν το θέμα και τις λεπτομέρειες λειτουργίας του κυκλώματος, έτσι ώστε αν πάθαινε κάτι, όπως και έγινε, να συνεχίσουν εκείνοι το έργο απόδοσης δικαιοσύνης.
Στις 4 Oκτωβρίου, εξάλλου, στα δικαστήρια της Eυελπίδων πρόκειται να εκδικαστεί η μήνυση που είχε καταθέσει ο ίδιος και κάποιοι συνεργάτες του σε βάρος Eλλήνων που εκμεταλλεύονται τους συμπατριώτες μας εκεί.
Στη δίκη που θα γίνει αναμένεται να φωτιστούν όλες οι πτυχές της δράσης ενός κανονικού κυκλώματος, η οποία εκτείνεται από έκδοση ελληνικής βίζας έως εκμετάλλευση περιουσιών και διασπάθιση οικονομικής βοήθειας από διάφορους φορείς της χώρας μας.
Oσοι γνωρίζουν την κατάσταση στο Oυζμπεκιστάν θεωρούν ότι η χρονική σύμπτωση των δύο γεγονότων, της δολοφονίας και της εκδίκασης της υπόθεσης, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.
«Tον δολοφόνησαν», δηλώνουν στο «Eθνος της Kυριακής» οι συνεργάτες του από την Tασκένδη και το Tσιρτσίκ που μας ενημέρωσαν για το τραγικό νέο. «Tον είχαν προειδοποιήσει.
Τον απειλούσαν
Πριν από δύο εβδομάδες, δύο πληρωμένοι δολοφόνοι τον είχαν σύρει στον τρίτο όροφο μιας οικοδομής και απειλούσαν ότι θα τον ρίξουν για να φανεί ως ατύχημα, αν δεν σταματήσει τις καταγγελίες κατά των κυκλωμάτων που λυμαίνονται των χρημάτων των ηλικιωμένων Eλλήνων στο Oυζμπεκιστάν», μας λένε.
Ποιοι όμως και γιατί ήθελαν να δολοφονήσουν τον διορισμένο από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας καθηγητή στην Tασκένδη;
Eδώ και έξι χρόνια, όσα δηλαδή υπηρετούσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό στο Oυζμπεκιστάν, ο Γιώργος Tριάρχης σε κάθε συνομιλία μας εξέφραζε τις ανησυχίες του για την εκμετάλλευση των Eλλήνων ηλικιωμένων που έχουν απομείνει στην Tασκένδη.
Tα τελευταία χρόνια μάλιστα, μας έλεγε συχνά ότι φοβόταν για τη ζωή του, αφού δεχόταν απειλές στο ίδιο του το σπίτι, αλλά και στα σχολεία που δίδασκε….

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Τον Σεπτέμβριο του 2003, ο Γιώργος Τριάρχης είχε δώσει σε φίλη του στην Αθήνα ένα φάκελο με μια επιστολή. Της ζητούσε, σε περίπτωση που θα πάθαινε οτιδήποτε, η επιστολή να φτάσει στο «Εθνος της Κυριακής».
Η επιστολή περιγράφει ανάγλυφα το θρίλερ που ζούσε ο ίδιος και οι Ελληνες ομογενείς στο Ουζμπεκιστάν.
Επιθυμία του Γιώργου Τριάρχη ήταν η υπόθεση να πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης.


ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
Γνωρίσαμε τον Γιώργο Τριάρχη μέσα από το έργο του στην Τασκένδη (αριστερά) τον Ιούνιο του 2003. Η ανησυχία του για την τύχη της ελληνικής κοινότητας ήταν έντονη. Τον Δεκέμβριο του 2003 δημοσιεύσαμε ρεπορτάζ με επιστολή-καταγγελία των ομογενών.
Και στο παρελθόν είχαν γίνει απόπειρες δολοφονίας…
Προσπάθειες συκοφάντησης του Γιώργου είχαν γίνει στο παρελθόν, όπως και απόπειρες δολοφονίας σε αυτόν και τους στενούς του συνεργάτες. Στο «Eθνος της Kυριακής» είχε φτάσει πριν από δύο χρόνια επιστολή – καταγγελία των Eλλήνων πολιτικών προσφύγων στην περιοχή.

«O Γιώργος Tριάρχης εκτός του ότι είναι εξαιρετικός δάσκαλος, διακρίνεται για την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητά του σε όλα τα θέματα, για το ήθος και την ακεραιότητά του χαρακτήρα του, την ανιδιοτέλεια και την απόλυτη αφοσίωσή του στις αξίες και τα ιδανικά της Eλλάδας. Aπευθυνόμαστε προς εσάς για να διαμαρτυρηθούμε με τον πιο έντονο τρόπο για τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις που επιχειρούνται εις βάρος του καθηγητή μας», σημείωναν στην επιστολή τους, η οποία όμως αναφερόταν και στις υπόλοιπα θέματα της κοινότητας:
«O Σύλλογος Eλληνικού Πολιτισμού, παράρτημα Tσιρτσίκ έχει πάψει προ πολλού όχι μόνο να αντιπροσωπεύει όπως πρέπει την ελληνική Oμογένεια του Oυζμπεκιστάν και την ιδέα της Eλλάδας, αλλά έχει μετατραπεί σε μία αδίστακτη από πολύ λίγους επιχείρηση κλοπής και απάτης. Mε αποτέλεσμα να υπάρχει η χείριστη οικονομική εκμετάλλευση των ομογενών μας και όχι μόνο, αλλά και να εξευτελίζεται η ίδια η Eλλάδα στο Oυζμπεκιστάν».
Oι πρόσφυγες είχαν καταγγείλει ότι ο Σύλλογος αναγνώριζε ως μέλη του μόνο τους παλιούς πολιτικούς πρόσφυγες και όχι τα παιδιά τους, καθώς και ότι το προεδρείο δεν είναι εκλεγμένο αξιοκρατικά. «Για να πάρει κανείς βίζα και να έρθει στην Eλλάδα, πρέπει να πληρώσει 185 δολάρια, ενώ αν είσαι ξένος, το λιγότερο 410 δολ.(…) Eισπράττονται από το Σύλλογο κάθε μήνα χιλιάδες δολάρια για να… αποστέλλονται τα δεκάδες διαβατήρια για βίζα στο γενικό προξενείο Mόσχας κι ενώ η ομαδική αποστολή τους δεν ξεπερνά κάθε φορά ως έξοδο τα 100 δολ. Oυδείς άλλος έχει δικαίωμα να αποστείλει διαβατήρια για βίζα».

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΑΣΚΑΛΟΥ Είχε κάνει ένα μικρό θαύμα στην Τασκένδη

Στο Kέντρο Ξένων Γλωσσών της Tασκένδης που δημιούργησε 557 άτομα μάθαιναν την ελληνική γλώσσα, ανάμεσά τους 233 Eλληνες. Kαι οι αριθμοί τα τελευταία χρόνια είχαν αυξηθεί θεαματικά.
«Θεωρώ τιμή μου που διδάσκω την ελληνική γλώσσα. Mε τη δουλειά μου, νιώθω ότι συμβάλλω στη σύσφιξη των παραδοσιακών δεσμών των δύο λαών», δήλωνε στο «Eθνος της Kυριακής» τον Aπρίλιο του 2003.

Γεννημένος το 1947, με καταγωγή από τα Kύθηρα, ο Γ. Tριάρχης λάτρευε τις γλώσσες και τον πολιτισμό. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Iωαννίνων. Iδεαλιστής από τα νιάτα του, υπέστη διώξεις την περίοδο της Xούντας και κατάφερε να πάρει πτυχίο στη Mεταπολίτευση. Hδη μετρούσε πολλά χρόνια προϋπηρεσίας στην Eθνική Tράπεζα.
Πριν από περίπου 9 χρόνια αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά του, για να πραγματοποιήσει επιτέλους το όνειρο που είχε από μικρός: να διδάξει την ελληνική γλώσσα. Tο 2000 διορίστηκε στην Tασκένδη, όπου πήγε με μεγάλη ευχαρίστηση, αν και δεν είχε ούτε συγγενείς, ούτε άλλο δεσμό.

2. «TΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ  ΣΤΟΜΑ»
Homo-Naturalis.gr                                          28-7-2011

“Σε εξορθολογισμό δαπανών για τη λειτουργία των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού προχωρά η κυβέρνηση, καθώς μέχρι πρότινος καταβάλλονταν περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ χωρίς κανέναν έλεγχο. Παράλληλα, δημιουργείται βάση δεδομένων όπου θα παρακολουθούνται λεπτομερώς όλα τα στοιχεία για τα σχολεία του εξωτερικού”.(ΜΜΕ).

Το 2004 και 2005  βρίσκομαι  αποσπασμένος στο Κίεβο και  διδάσκω  σε 2 πανεπιστήμια- 1 σχολείο και τις υπόλοιπες ώρες απασχολούμαι στο Γραφείο Εκπαίδευσης της Ελληνικής Πρεσβείας. Το Γραφείο μας στο Κίεβο επόπτευε εκατοντάδες σχολεία και πανεπιστήμια στις  πρώην Ανατολικές (λεγόμενες) χώρες, από τη Ρωσία μέχρι και τη Βουλγαρία, όπου διδασκόταν ελληνική γλώσσα-ιστορία.

Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα υπηρεσία, διαπίστωσα πως  στα περισσότερα απ΄αυτά τα σχολεία   δεν υπήρχε κανένας έλεγχος . Δάσκαλοι που πληρώνονταν χωρίς να υπηρετούν, γιατί τα σχολεία τους ήταν μόνο στα χαρτιά! ΄Αλλα που παρουσίαζαν αριθμό μαθητών  «μαϊμού». «Υλικό» πανάκριβο (εποπτικά μέσα διδασκαλίας κ.λπ), που όλο το ..κλέβανε άγνωστοι και ξανάρχονται πιο «πλούσια» από την Αθήνα. Ομογενείς, που φτιάχνανε μια «΄Ενωση» χωρίς μέλη, για να έχουν μια σφραγίδα και να παίρνουν  επιδοτήσεις για πολιτιστικά προγράμματα που ή δεν έκαναν ποτέ ή ήταν της «πλάκας». Αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί που εισέπρατταν διπλό μισθό και δεν έκαναν στην ουσία τίποτα.

Πολλά χρήματα, εκατομμύρια λεφτά. Και όχι μόνο σε θέματα εκπαίδευσης. Στις Πρεσβείες …εκεί να δεις!  Τι ήταν εκείνος ο πακτωλός, που  έρρεε με το διπλωματικό  σάκο από τα κεντρικά κάθε μήνα και πού ξοδεύονταν!  Κι ας μη μιλήσουμε για τις βίζες, που πούλαγαν με το «κιλό» στα προξενεία (ήδη έχει καταδικαστεί γι΄αυτό σε 20ετή κάθειρξη πρώην πρέσβης)  ,για τα τουριστικά γραφεία που  κάνανε «μπίζνες»  εκατομμυρίων  και άλλες σχετικές μεγαλοκομπίνες.

 Μόλις παίρνω είδηση τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου, ξεκινάω τις καταγγελίες από δω κι από κει, αλλά τελικά ανακαλύπτω πως οι περισσότεροι από εκείνους που πήγαινα να τους μιλήσω ήταν μέσα στο κόλπο. Στο μεταξύ, πριν από μένα, δύο άλλοι παλιότερα αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί,  είχαν κι αυτοί  πάρει είδηση  το «μεγάλο φαγοπότι». ΄Ηταν  ο  Γιώργος Τριάρχης  φιλόλογος, που υπηρετούσε στο Ουζμπεκιστάν  και ο Γιάννης Μαυρομμάτης ,αποσπασμένος  δάσκαλος στο Ερεβάν της Αρμενίας. Και οι δύο κατήγγειλαν  συγκεκριμένους υπαλλήλους και εκπρόσωπους της ελληνικής ομογένειας που «ροκάνιζαν»  επιδοτήσεις, έδιναν όπου ήθελαν  υποτροφίες,  παρουσίαζαν ανύπαρκτα σχολεία ως λειτουργούντα και τσέπωναν χρήμα με «ουρά.» Είχαν στήσει μια ολόκληρη βιομηχανία κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος που δούλευε για χρόνια «ρολόι» και δε μιλούσε κανείς.   Καμιά αντίδραση από πουθενά. Οι περισσότεροι ,βέβαια, από τους αρμόδιους και στο Υπουργεί Παιδείας  και στο Εξωτερικών  γνώριζαν την κατάσταση αυτή, όμως άλλοι αδιαφορούσαν, άλλοι  είχαν «διάφορο» και  ποιος επομένως να μιλήσει και γιατί; ΄Ολοι βολεύονταν καλά για χρόνια.

Βλέποντας ο Τριάρχης πως οι αρμόδιοι  έπαιρναν τις αναφορές του και  τις πέταγαν στο «καλάθι των αχρήστων», αποφάσισε να προσφύγει στην ελληνική δικαιοσύνη εναντίον  εκείνων που έκλεβαν φανερά και ασύστολα  το δημόσιο χρήμα. Μόλις  μαθαίνει η μαφία της Ομογένειας στην Τασκένδη και στο Κίεβο αυτή την κίνηση του εκπαιδευτικού, τον πιάνουν μια νύχτα, τον βασανίζουν, τον κρεμάνε ανάποδα σε μια ταράτσα ,του κάνουν εικονική εκτέλεση και τον προειδοποιούν πως αν δεν αποσύρει τη μήνυση θα τον σκοτώσουν.

 Κοντά στα Χριστούγεννα του 2004 μαθαίνω κι εγώ  τα καθέκαστα. Ο Τριάρχης είχε ήδη  πληροφορηθεί πως «ένας καινούριος που υπηρετούσε στην πρεσβεία  είχε ανακαλύψει» τα σκάνδαλα, οπότε με παίρνει μια μέρα  «συνωμοτικά» τηλέφωνο από την Τασκένδη και μου λέει με το «νι και με το σίγμα» τα καθέκαστα» ΄Εφριξα! Απίστευτα πράγματα, προκλητικά, να εισπράττουν «ζεστό και άφθονο» χρήμα ξετσίπωτα, ξεδιάντροπα και να μην τους ενοχλεί κανείς!

Την ίδια εποχή είχε ξεκινήσει στο Ερεβάν το δικό του αγώνα ο δάσκαλος Μαυρομμάτης . ΄Εκανε κι αυτός επανειλημμένα καταγγελίες προς πάσα κατεύθυνση για  άλλο «φαγοπότι» στην Αρμενία ,αλλά τον είχαν κι αυτόν «συνδέσει κανονικά». Μάλιστα, είχε καταγγείλει προσωπικά και τον ίδιο τον Πρέσβη, ο οποίος φρόντισε να τον τιμωρήσει με περικοπή μισθού και λίγο μετά τον διώχνουν κι από τη θέση του και τον ανακαλούν στο Κίεβο. Εκεί τον γνώρισα κι εγώ για πρώτη φορά και συνεχίσαμε μαζί συντονισμένα τις καταγγελίες.

 Μια και δυο κατεβαίνουμε και στο Υπουργείο να δούμε την Υπουργό Γιαννάκου , να την ενημερώσουμε και προφορικά για τη θρασύτατη διαφθορά που επικρατούσε στο τομέα «Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση Εξωτερικού». Μαθαίνει ελόγου της το σκοπό της επίσκεψής μας και,  πού να μας δεχτεί η …κυρία. ΄Ελειπε τάχα και μας παρέπεμψαν στο  Διευθυντή  του τμήματος της Ελληνόγλωσης Εκπαίδευσης Εξωτερικού  . Πάμε, του λέμε τα καθέκαστα αναλυτικά, «τρώνε με χρυσά κουτάλια» τον ενημερώνουμε ,είναι απίστευτα όσα συμβαίνουν στις χώρες αυτές, έκανε τάχα πως μας άκουγε. Μια στιγμή,  θρασύτατα, προκλητικά , γυρίζει και  τι μου λέει: «΄Η σταματάς τις καταγγελίες και σε στέλνω όπου θέλεις ή συνεχίζεις και σε συντρίβω». ΄Ετσι, ακριβώς τα είπε, ο εγκάθετος της τότε κυβέρνησης ,ξεδιάντροπα, χωρίς ούτε τα προσχήματα να κρατήσει και μάλιστα ενώπιον δύο  αυτήκοων μαρτύρων.  Τα μαζεύουμε κι εμείς την ίδια στιγμή , γυρίζουμε πίσω στο Κίεβο και  δεν τους αφήσαμε σε ησυχία . Συνεχίζουμε να τους καταγγέλλουμε όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε.

Ο Γιώργος Τριάρχης ,στο μεταξύ ζητάει κατεπειγόντως βοήθεια από τη Γιαννάκου: «Προστατέψτε με» της γράφει. «Κινδυνεύει άμεσα η ζωή μου».  Στέλνει επιστολές σε εφημερίδες, σε τηλεοράσεις, επισημαίνει τον κίνδυνο, φωνάζει παντού πως θα τον σκοτώσουν. Αδιαφορούν οι πάντες. Είναι η εποχή, που ως γνωστόν όλοι έχουν πέσει στο «ξεκοκάλισμα» του δανεικού χρήματος και… σιγά που θα ακουγόταν η φωνή ενός  «αιθεροβάμονα» καθηγητή, που  κατάγγελλε τη διαφθορά.

Το αποτέλεσμα; Λίγες ημέρες πριν την έναρξη της δίκης ( Σεπτέμβριος 2006)  οι κατηγορούμενοι τον ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ   στην Τασκένδη (του άνοιξαν το κεφάλι στα δύο) . Τον Μαυρομμάτη τον ανακαλούν στην Αθήνα. Εμένα, νωρίτερα, με εντολή της Γιαννάκου με  διώχνουν από το Κίεβο με  ένα μωρό στην αγκαλιά, γα να με στείλουν στα «δόντια» της ρώσικης  μαφίας σε μια Ουκρανική επαρχία.  Αυτό ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε.  Τόσα χρόνια πια ανελέητο  κυνηγητό από τα κομματόσκυλα και το εκπαιδευτικό κατεστημένο ήταν πολλά. Προχώρησα σε καταιγισμό καταγγελιών και παραιτήθηκα την ίδια στιγμή από τη Δημόσια Εκπαίδευση.

Δολοφόνησαν, λοιπόν, έναν άνθρωπο ,για να του «κλείσουν το στόμα» ,να μην αποκαλυφτεί η διαφθορά και η διαπλοκή κομματικών και οπαδών-πελατών τους.  Σε κάθε υποτυπωδώς πολιτισμένη και ευαισθητοποιημένη χώρα, θα γινόταν ντόρος, θα έρχονταν τα πάνω κάτω. Μιλάμε για ειδεχθή δολοφονία .Τίποτα. Τα λαλίστατα ΜΜΕ, πλην της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ  (με μόνο μία δημοσίευση), έκαναν το έγκλημα «γαργάρα»,για να σώσουν το «τομάρι» της Γιαννάκου (Ως πότε;).  Κανένας δε νοιάστηκε ΠΟΤΕ για  το φοβερό αυτό έγκλημα, ούτε ΑΚΟΜΑ τιμωρήθηκε κανείς.

 Μέχρι  και ο τότε πρωθυπουργό  Κ. Καραμανλής ενημερώνεται, αλλά ως συνήθως έκανε πως δεν καταλαβαίνει . Τέλη του 2005,  καταθέτω ΑΓΩΓΗ 35 σελίδων(!), περιγράφω αναλυτικά τα γεγονότα εκείνα  και επισημαίνω τις ευθύνες του «πελατειακού» κράτους ,ειδικά των δύο κομμάτων «εξουσίας»  για  το έγκλημα της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος και της επερχόμενης καταστροφής. ΄Οσα σήμερα ΟΛΟΙ (πολιτικοί, «Αγανακτισμένοι», Ευρωπαίοι») καταγγέλλουν,   έξη (6) χρόνια και μάλιστα «χαρτί και καλαμάρι» αναλύονται σε εκείνο το δικαστικό έγγραφο . (Εν καιρώ θα δημοσιευτεί αυτούσιο) .Μάλιστα,  γίνεται  ιδιαίτερη  αναφορά στη δολοφονία του συναδέλφου και  κοινοποιείται παντού η καταγγελία, ακόμα και στον Υπουργό Οικονομικών. «Η διαφθορά και η διαπλοκή  ποτίστηκαν με αίμα» τους γράφω.

 9 χρόνια μετά(!) η υπόθεση είναι στο ΣτΕ! ‘ Όταν θα  τελειώσουμε με τα ελληνικά δικαστήρια και θα δώσουμε τη μάχη μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, θα δημοσιεύσουμε τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων. Θα «γελάσει κάθε πικραμένος» ,όταν διαβάσει τα σκεπτικά των αποφάσεων των δύο πρώτων δικαστηρίων.   Θα αποδειχτεί περίτρανα  ανάμεσα στα άλλα και η τεράστια ευθύνη που έχει η ελληνική δικαιοσύνη  για το κατάντημα αυτής της χώρας.

Υπομονή.   Με όποιο κόστος κι αν υπάρξει, ΟΛΑ τα στοιχεία θα δημοσιευτούν .  Τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει.

Είναι πρώτα χρέος στο δολοφονημένο συνάδελφο  Γιώργο Τριάρχη.

24 Σεπτέμβρη 2014

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Συμπληρώθηκαν  αυτές τις ημέρες  οκτώ ολόκληρα χρόνια από τη δολοφονία του (τότε) συναδέλφου μου Γιώργου Τριάρχη στην Τασκένδη.΄Οπως έχουμε άπειρες φορές καταγγείλει κι εδώ ,  αλλά και στις αρμόδιες  αρχές, τον άτυχο Τριάρχη τον δολοφόνησε η μαφία των «ομογενών» στο Ουζμπεκιστάν ,για να του «κλείσει το στόμα». Υπηρετούσε στο πανεπιστήμιο της Τασκένδης (δίδασκε ελληνική ιστορία και ελληνική γλώσσα), αποσπασμένος  από το ελληνικό Υπουργείο παιδείας.
Στη διάρκεια τη θητείας του  εκεί, είχε ανακαλύψει πως συνέβαιναν «σημεία και τέρατα» με την καταλήστευση δημόσιου χρήματος, που υπεξαιρούσαν με απίστευτες μεθόδους, ομάδες ατόμων  (είχαν ιδρύσει «ενώσεις ομογενών»!)    σε συνεργασία με τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου  Παιδείας, του υπουργείου Εξωτερικών και της πρεσβείας μας στο Κίεβο.  Ο Τριάρχης, αφού διαπίστωσε    με τις αναφορές και τις… κόντρα αναφορές του στους αρμόδιους υπουργούς στην Αθήνα και στην πρεσβεία μας στο Κίεβο, πως οι υπεύθυνοι κάλυπταν τους δράστες ,προχώρησε στην υποβολή μήνυσης εναντίον  συγκεκριμένων ατόμων  για φοβερές και τρομερές απάτες, για «πακτωλό» κατάχρησης δημόσιου χρήματος επί πολλά χρόνια, όπως περιγράφονται στη μήνυσή του. Παράλληλα, με κατεπείγουσες αιτήσεις του στην τότε υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου ζητούσε επειγόντως να τον προστατεύσει, γιατί κινδύνευε η ζωή του άμεσα. Η άθλια εκείνη υπουργός (σήμερα είναι στην Ευρω-βουλή!) , τον αγνόησε παντελώς.
Η υπόθεση είχε οριστεί να εκδικαστεί  στα δικαστήρια της Ευελπίδων το Σεπτέμβριο του 2006.  Λίγες ημέρες, όμως, πριν,  οι μηνυόμενοι της μαφίας των «ομογενών», με εντολή πιθανότατα των Ελλήνων συνεργατών τους,   δολοφόνησαν τον άτυχο καθηγητή στη μέση ενός  δρόμου  της Τασκένδης.  Του άνοιξαν το κεφάλι στα δύο! ΄Ετσι η δίκη εκείνη δεν έγινε ποτέ. Η «βιομηχανία παραπληροφόρησης» την εποχή εκείνη, γα να καλύψει την κυβέρνηση, αποσιώπησε το θέμα και μόνο η εφημερίδα  ΕΘΝΟΣ έγραψε αναλυτικά   για τη δολοφονία, για το μεγάλο φαγοπότι και τις εκκλήσεις του καθηγητή στους αρμόδιους να τον σώσουν. Ο ίδιος ο Τριάρχης, πριν τη δολοφονία του, είχε στείλει επιστολή στις ελληνικές εφημερίδες και τα κανάλια και κατονόμαζε τους μελλοντικούς δολοφόνους του (!) αλλά πάλι  ΜΟΝΟ το ΕΘΝΟΣ  τη δημοσίευσε ,μετά τη δολοφονία του, χωρίς ,όμως, να δημοσιεύσει και τα ονόματα των φονιάδων.
Το 2004    αποσπάστηκα κι εγώ στο εξωτερικό.  ΄Ημουν πρώτος στον πίνακα προσόντων και μπορούσα να πάω όπου ήθελα, αλλά διάλεξα  να αποσπαστώ στο Κίεβο, για να διδάξω σε πανεπιστήμια.  Το  Σεπτέμβριο παρουσιάστηκα στην πρεσβεία και η τότε συντονίστρια εκπαίδευσης  με τοποθετεί σε δύο πανεπιστήμια του Κιέβου (Σεφτσένκο και Σλοβενικό). Παράλληλα, προσέφερα, όταν δε δίδασκα,  υπηρεσία  στο Γραφείο εκπαίδευσης της πρεσβείας μας στο Κίεβο.
Από τους πρώτους μήνες που άρχισα να εργάζομαι, ανακάλυψα κι εγώ τις πρώτες ατασθαλίες που  λάβαιναν χώρα στην πρεσβεία, η οποία ήλεγχε όλη την ελληνόγλωσση  εκπαίδευση στις χώρες  της πρώην Σοβιετικής ΄Ενωσης.  Συγκεκρμένα:  Να πουλάνε βίζες με το «τσουβάλι», να δίνουν υποτροφίες όχι σε αριστούχους φοιτητές, αλλά σε…ξανθιές Ουκρανές, που ουδέποτε είχα συναντήσει στο μάθημα και της έστελναν να…σπουδάσουν στα πανεπιστήμια της Ελλάδας! Κι ακόμα:  Εκατοντάδες σχολεία στις χώρες της πρώην Σοβιετικής ΄Ενωσης λειτουργούσαν μόνο στα χαρτιά για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας  και οι (ανύπαρκτοι) δάσκαλοι και οι παχυλές παροχές στις ενώσεις  «ομογενών» πληρώνονταν με «ζεστό» χρήμα, που έφτανε από την Αθήνα με το διπλωματικό σάκκο ή από άλλες «ατραπούς»(θα μιλήσω γι΄αυτά σε άλλη καταγγελία μου). Το κτίριο της πρεσβείας μας στο κέντρο του Κιέβου (ιδιόκτητο και όμορφο) να μη χρησιμοποιείται και να ενοικιάζει ο πρέσβης άλλο, πολύ μακριά από το κέντρο με συνέπεια να καταβάλλει το κράτος τότε ενοίκιο 15.000 δολαρίων για πολλά χρόνια , πριν πάω εγώ εκεί ! Ουκρανές γραμματείς της πρεσβείας  με μόνα προσόντα τα… καλλίγραμμα πόδια τους, χωρίς να ξέρουν λέξη ελληνικά ή αγγλικά, να παίρνουν  5χίλιαρα το μήνα ( σε δολάρια, όταν ο  μισθός τότε στην Ουκρανία ήταν  200 δολάρια,  ίσως και πολύ λιγότερα!) και να παρουσιάζονται στα γραφεία, όποτε γούσταραν. Μιλάμε για απίστευτα σκάνδαλα, ληστεία πραγματική, άπειρα εκατομμύρια κλεμμένα για δεκαετίες ολόκληρες.  Και όχι μόνο στην πρεσβεία Κιέβου. Σχεδόν σε όλες. (Πώς λέτε πως χρεοκοπήσαμε;)
Μόλις «παίρνω χαμπάρι» την κατάσταση,στέλνω στους αρμόδιους υπουργούς αναφορές, αλλά καμιά απάντηση. Κάνω έγγραφο απόρρητο και το στέλνω στο ίδιο το γραφείο του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή. Καμιά απάντηση. Καταλαβαίνω πως στο «φαγοπότι» είναι πολλοί μπλεγμένοι και μάλιστα υψηλά ιστάμενοι και αρχίζω να αντιλαμβάνομαι τη σοβαρότητα και την επικινδυνότητα της κατάστασης.
Στο μεταξύ, ο καθηγητής Τριάρχης που έμαθε για τις ενέργειες μου αυτές, με παίρνει κρυφά τηλέφωνο και μου αποκαλύπτει τί γινόταν στη δική του περιοχή και τι λεφτά τρώγανε.  «Θα με σκοτώσουν», μου λέει. «Τί να κάνω»; -Φύγε του απαντώ, δε σώζεσαι, θα σε φάνε. «Δε με ανακαλούν», με πληροφορεί, με εγκλωβίσανε». Την ίδια εβδομάδα, ένας άλλος εκπαιδευτικός, δάσκαλος αυτός, αποσπασμένος στο Ερεβάν,  ο Γιάννης Μαυρομμάτης με παίρνει πάλι κι αυτός κρυφά τηλέφωνο. Μου λέει » κι  εδώ να δεις τί γίνεται. «Τρώνε με χρυσά κουτάλια».  Και όχι μόνο. Με τιμώρησε ο πρέσβης με περικοπή μισθού, γιατί έκανα καταγγελίες». -Φύγε αυτή τη στιγμή , του προτείνω , θα σε φάνε. ΄Εχεις τέσερα παιδά. Με άκουσε. Κάνε κάτι με παρακάλεσε, να φύγω. Πάω στη συντονίστρια (την είχα στο «χέρι», είχε παράνομα πάρει τη θέση, κανένα προσόν, ούτε καν μια απλή μετεκπαίδευση, αγγλικά ούτε λέξη δεν ήξερε, μόνο ρώσικα  και ας έλεγε ο νόμος υποχρεωτική η γνώση αγγλικής ή γαλλικής. Μια σχολή είχε τελειώσει  της πλάκας στο…. Ουζμπεκιστάν, εκεί ζούσε).  Την αναγκάζω να φέρει το Μαυρομμάτη στο Κίεβο.  Με το που έρχεται στην πρεσβεία ο Γιάννης, φέραμε τα «πάνω κάτω». Καταγγέλουμε τον πρέσβη, στέλνουν ανακριτή από το υπουργείο Εξωτερικών (λίγο μετά τον ανακάλεσαν στην Αθήνα),  κατεβαίνουμε στην Ελλάδα να δούμε την υπουργό, αλλά δε μας δέχεται. Φεύγουμε πάλι για το Κίεβο και δεν τους αφήνουμε σε ησυχία. Αλλά ούτε κι αυτοί μας άφησαν να ανασάνουμε.
Μου απαγορεύει ο πρέσβης να βάζω το αυτοκίνητο στο γκαράζ της πρεσβείας, όταν ήμουν  εκεί, και το άφηνα έξω. Λίγο μετά, το βρίσκω …λαμαρίνες. Μετά απ΄αυτό ,  καταλαβαίνω πως «χόντρυνε  το παιχνίδι»  και πως κινδύνευα άμεσα πια. Αλλά, δεν είμαι μόνος στο Κίεβο.΄Εχω και την οικόγενεια μαζί μου, τη σύζυγό μου και 8 μηνών παιδί!  Ζητάω από τη Γιαννάκου να πάω το μωρό στην Αθήνα για μια μέρα (!) να του κάνω τα εμβόλιά του (στο Κίεβο έκαναν άλλα εμβόλια στα παιδιά), δε μου έδωσε! Ζητάω άλλη άδεια που είναι υποχρεωτική σε έναν από τους 2 γονείς με μωρό, δε μου τη δίνει ούτε αυτή, έτσι με… τσαμπουκά. Παράλληλα,με διώχνει και από τα πανεπιστήμια και δίνει εντολή στη συντονίστρια να με στείλει σε ένα χωριό της Ουκρανίας, για να διδάξω τάχα σε ένα σχολείο «ομογενών» με… ένα μαθητή ή  σε σχολείο στα…χαρτιά! Στα πανεπιστήμια που δίδασκα εγώ μέχρι τότε, έστειλε  φιλόλογο χωρίς διδακτορικό (!) και λίγο μετά τα πανεπιστήμια την εξαπέστειλαν.
Κάνω αίτηση και ζητάω αμέσως ανάκληση στην Ελλάδα. Αρνείται ΠΑΡΑΝΟΜΑ η Γιαννάκου να με φέρει πίσω . Μου λέει «θα πας εκεί κι ας έχεις και μωρό παιδί»(!). Ήξερα, βέβαια, πως αν τολμούσα και πήγαινα στην άκρη της «Ρωσικής Ουκρανίας», δε θα ζούσαμε ούτε μια μέρα. Ούτε εγώ, ούτε  το παιδί και  η  γυναίκα μου. Γι΄αυτό με έστελνε εκεί. Να με «φάνε»,όπως τον Τριάρχη.
Δεν είχα άλλη επιλογή. Αναγκάζομαι και υποβάλω παραίτηση την ίδια στιγμή. Φεύγω πρόωρα από τη δημόσια εκπαίδευση. Και φεύγω για  να σωθώ.
Εγώ με το Μαυρομμάτη τη σκαπουλάραμε τελικά. Τον Τριάρχη τον σκότωσαν λίγους μήνες μετά, που παραιτήθηκα εγώ.  Οι  φυσικοί  και οι ηθικοί αυτουργοί στην Αθήνα δε τιμωρήθηκαν ακόμα!
Προσέφυγα στα ελληνικά  δικαστήρια το 2005 .  32 σελίδες το δικόγραφο,  «χαρτί και καλαμάρι». Καταγγελία για τα κλεμμένα λεφτά,τις κομπίνες, το «φαγοπότι» ,τα   πολιτικά πρόσωπα που ήταν μπλεγμένα.  -Θα χρεοκοπήσουμε, τους γράφω από τότε, κάντε κάτι,  ως Δικαιοσύνη .  10 χρόνια σχεδόν έχουν περάσει. Η υπόθεση  έχει πάει στο ΣτΕ πολύ καιρό. Την αναβάλουν. Η νέα συζήτηση ήταν για τις  29/9/2014.
Σήμερα, έμαθα πως ΠΑΛΙ την ανέβαλαν! Πήγα, λίγο πριν γάψω αυτή την καταγγελία, στη Γραμματεία στο Αρσάκειο και τους τα έψαλα: -Συγκαλύπτετε δολοφονία, είστε υπεύθυνοι, λέω στην κυρία που μου ανακοίνωσε την αναβολή. Με συμβουλεύει  να πάω να μιλήσω με τη δικαστίνα που έχει την υπόθεση. Αρνούμαι. -Δεν πηγαίνω σε ιδιωτικές συζητήσεις με δικαστές ,της λέω. ΄Ολα θα επωθούν  φανερά.  Σταματήστε μόνο να αναβάλετε την υπόθεση. Δε γλιτώνουν.  Βγάλτε όποια απόφαση θέλετε.΄Ομως, τελειώνετε, για να πάω στο ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Ντροπή σε όλους τους εμπλεκομένους! Για δολοφονία μιλάμε! Δεν μπορούν να κρυφτούν. Ας το γνωρίζουν. Κανείς δε θα ξεφύγει. Ακόμα κι αν με σκοτώσουν, έχω φροντίσει να δικαστούν. Δε γλιτώνουν, ας το πάρουν απόφαση. Είναι όρκος στο δολοφονημένο συνάδελφό μου Γιώργο Τριάρχη και σε όλους τους τίμιους Ελληνες, που… «δεν τα φάγαμε μαζί».
-----------------------------------
Πηγή: homo-naturalis.gr
-----------------------------------