Αλλά, υπάρχει και το αλλά…

Το περίφημο «τρίγωνο της διαπλοκής», που στην πραγματικότητα είναι πολύγωνο, κατατρώει το μεδούλι αυτής της χώρας, προ γενέσεως ακόμα, του αποτυχημένου μας κράτους. Όποιος μπει στον κόπο να θυμηθεί την ιστορία των λεγόμενων δανείων της ανεξαρτησίας και του τρόπου που τα διαχειρίστηκαν οι πρόγονοί μας, δεν μπορεί να αμφισβητήσει το φριχτό αυτό γεγονός.

Αλλά ας μην κοιτάμε πίσω και καλύτερα να μείνουμε στο σήμερα, μήπως μπορέσουμε κάποια στιγμή, να κοιτάξουμε και μπροστά.

Σήμερα, που ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, η αντιμετώπισή της διαπλοκής έχει γίνει η καραμέλα στα στόματα όλων, ανεξαιρέτως, των κομμάτων που στεγάζει τούτη η πολιτική παράγκα, που λέγεται «Βουλή των Ελλήνων».

Αυτό το πιπίλισμα της καραμέλας έχει ενταθεί τον τελευταίο καιρό, με αφορμή τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά περισσότερο γέλιο –ή κλάμα, αν θέλετε- προκαλούν οι φαιδροί ισχυρισμοί της αντιπολίτευσης περί κάθαρσης (sic) του τοπίου. Είναι αυτοί, οι ίδιοι, που εξέθρεψαν αυτό το αηδιαστικό σύστημα, το οποίο ασφαλώς δεν θέλουν να αλλάξει στο παραμικρό, ελπίζοντας ότι θα συνεχίσει να τους αναπαράγει από τον παππού μέχρι τον εγγονό και στο μέλλον, έτσι όπως γινόταν και στο παρελθόν. Ένα συνονθύλευμα υπόλογων πολιτικών απατεώνων, κατάπτυστων δειγμάτων από αποτυχημένα γεννοβολήματα της συμφοράς, ένας ανυπόφορος εσμός θεραπόντων του παρασιτισμού και αχαρακτήριστων πλαστογράφων της κοινής λογικής.

Για γέλια –ή για κλάματα αν θέλετε- είναι και οι πιθηκισμοί των συμπαραστατών της κυβέρνησης των συριζανεξελοικολόγων. Περισσότερο για κλάματα, γιατί ήμασταν πολλοί οι αφελείς,  που τους πρώτους μήνες του 2015, περιμέναμε και ελπίζαμε άλλα πράγματα, από την κυβέρνηση που προέκυψε τον προπερασμένο Ιανουάριο. Μετά, καταλάβαμε…

Αλλά να μείνουμε στο σήμερα λέμε, παρατηρώντας την αδέξια προσπάθεια που επιχειρεί η φαιδρή μας κυβέρνηση, προκειμένου να προκρίνει νέους εργολάβους στους θέσεις των παλιών εθνικών μας νταβατζήδων.  Μέσα από την φαιδρότητα των αριστεροαδέξιων, άρχισαν, αποσπασματικά πάντα, να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, διάφορες καταγγελίες, αναφορικά με τη δανειοδότηση των εταιρειών Καλογρίτσα από την Attica Bank. Το κουβάρι είναι μπλεγμένο, οι διαρροές επιλεκτικές και ένα μόνο συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί με ασφάλεια, προς το παρόν: το φαγοπότι στη μικρή αυτή τράπεζα είναι διαχρονικό και εμπλέκεται ολόκληρος ο εσμός των επίδοξων σωτήρων μας. Αν η υπόθεση δεν πνιγεί, όπως τόσες άλλες, μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων και το βούρκο της ελληνικής «δικαιοσύνης», που εξαντλεί την αυστηρότητά της στις καθαρίστριες, τότε πολλά έχουμε να μάθουμε –αλλά σιγά μην ξετυλιχτεί το κουβάρι.

Εν τω μεταξύ, φαντάζεται κανείς τι φαγοπότι γινόταν –και πιθανώς συνεχίζει να γίνεται- στις μεγάλες, τις λεγόμενες συστημικές τράπεζες. Τράπεζες με διοικήσεις σαν αυτή της Tράπεζας Αττικής ή της Αγροτικής Τράπεζας. Φαγοπότι που επεκτείνεται ατιμώρητο και στα περιφερειακά πιστωτικά ιδρύματα, πάντα με ευθύνη της σκοτεινής Τράπεζας της Ελλάδας.

Αλήθεια, παρενθετικά μιλώντας, είναι αστείο να διαβάζει κανείς ότι ο ίδιος άνθρωπος που ήταν στο τιμόνι της Αγροτικής Τράπεζας την εποχή που την εκτελούσε ο νυν κεντρικός τραπεζίτης,  ο ίδιος αυτός, που αντί για να στηρίξει έμπρακτα το τραπεζικό σύστημα που τον τάιζε, έστελνε εκείνη την εποχή, τις παχυλές του καταθέσεις στο εξωτερικό, ο ίδιος κλήθηκε σήμερα να βάλει, υποτίθεται, τάξη στην Attica Bank!

Πάλι παρελθοντολογούμε, αλλά είναι ο βίος και η πολιτεία των ανθρώπων που μας κυβέρνησαν και συνεχίζουν να μας κυβερνούν, που το επιτάσσει. Διότι, αξίζει να το καταλάβουμε καλά, ότι με τούτους εδώ τους αυτοαποκαλούμενους αριστερούς, πατριώτες και οικολόγους, που μας κάθισαν στους σβέρκους, τίποτα άλλο δε γίνεται, παρά μόνο που άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Ευτυχώς, όλο και περισσότεροι αρχίζουμε να το καταλαβαίνουμε. Αλλά, υπάρχει και το αλλά…

-----------------------------------------------------------------------------
Πηγή: my-pillow-book.blogspot.gr-Alexandros Raskolnick
-----------------------------------------------------------------------------