Αυτό λέγεται παράδοση. Και οι παραδόσεις δεν παθαίνουν. Παθαίνουν οι άνθρωποι. Ενίοτε και τα ζώα με αυτήν τη βασανιστική κατάληξη που έχει ο ταύρος της φωτογραφίας.
Ο οποίος γεννήθηκε και ήρθε στο κόσμο για να γίνει η κτηνώδης ατραξιόν.
Αλλά αν – κάθε
είκοσι, τριάντα χρόνια – τύχει να σκοτώσει αυτός τον ταυρομάχο, όπως
έγινε πριν από λίγες ημέρες, τότε (λέει η παράδοση) θανατώνεται η μάνα του ταύρου για να χαθεί η φονική γενιά!
Κοιτάξτε το ζώο που ξεψυχάει βασανισμένο.
Προσέξτε το αίμα που βγαίνει ρυάκι από το στόμα μαζί με την ψυχή του. Και το μάτι του!
Επικεντρώστε στο μάτι του… Δείτε την αγωνία του θανάτου, με πόνο, πλάι στα πόδια του θριαμβευτή ήρωα. Που, προφανώς, αποθεώνεται.
Αλλά η φωτογραφία - όπως όλες οι φωτογραφίες - δεν έχει ήχο!
Έχει πολύ συναίσθημα - ένα συναίσθημα άπωσης και αποτροπιασμού.
Έχει πολύ πόνο που δεν χρειάζεται ήχο για να το νιώσεις.
Και πολλή κτηνωδία. Ανθρώπινη κτηνωδία.
----------------------------------------
Πηγή: harddog-sport.blogspot.gr
----------------------------------------