Η βουλευτής Α΄ Πειραιά και Νήσων Γεωργία Γεννιά, παρευρέθη το Σάββατο 28 και την Κυριακή 29 Μαΐου, εκπροσωπώντας τη Βουλή των Ελλήνων, στις επετειακές εκδηλώσεις για την Γ΄ Εθνοσυνέλευση του 1827.
Η βουλευτής στον χαιρετισμό της δήλωσε: «Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ ανάμεσά σας και έχω τη τιμή να εκπροσωπώ τη Βουλή των Ελλήνων στην εκδήλωση για τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση που έγινε στην Τροιζήνα από τις 19 Μαρτίου έως τις 5 Μαίου του 1827.
Η βουλευτής στον χαιρετισμό της δήλωσε: «Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ ανάμεσά σας και έχω τη τιμή να εκπροσωπώ τη Βουλή των Ελλήνων στην εκδήλωση για τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση που έγινε στην Τροιζήνα από τις 19 Μαρτίου έως τις 5 Μαίου του 1827.
Και τότε το έθνος μας βρισκόταν σε δύσκολες στιγμές, και υπήρχε ορατή η απειλή της εμφύλιας αναμέτρησης. Τότε ακριβώς εκδηλώθηκε αφενός μεν η ευεργετική παρέμβαση κάποιων φιλελλήνων και αφετέρου επικράτησε η φωνή της λογικής και της σύνεσης μεταξύ των Ελλήνων, έτσι ώστε μετά από αρκετές διαφωνίες και αποτυχίες να πραγματοποιηθεί η Γ΄ Εθνική Συνέλευση του επαναστατημένου έθνους στη Τροιζήνα.
Η Συνέλευση αυτή θεωρείται από πολλούς ως η «ιδρυτική πράξη» του Νεοελληνικού κράτους. Κατά το μικρό σχετικά διάστημα συνεδρίασης των συμμετεχόντων, παρήγαγε ένα μοναδικό σε έκταση, βάθος και πολιτική ουσία έργο, που σηματοδότησε την ουσιαστική σύσταση του ελεύθερου Νεοελληνικού Κράτους.
Ενός κράτους εθνικού, ανεξάρτητου, δημοκρατικού, ελεύθερου από μοναρχικούς θεσμούς και ξένους επικυρίαρχους.
Ανάμεσα στα σημαντικότερα επιτεύγματά της είναι, αναμφίβολα, η ψήφιση του πρώτου μη προσωρινού Συντάγματος της Ελλάδος (1η Μαΐου), που κατοχύρωνε την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, προστάτευε με άρτιο τρόπο την ανεξιθρησκία, τις ελευθερίες, τα βασικά δικαιώματα και την ισονομία των πολιτών και απαγόρευε τη δουλεία, τα βασανιστήρια και την αναδρομικότητα των νόμων.
Επίσης κατοχύρωνε τη διάκριση των λειτουργικών αρμοδιοτήτων δηλαδή των εξουσιών του κράτους.
Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για μία ακόμη φορά. Πρέπει λοιπόν όλοι μας, ακολουθώντας το παράδειγμα των προγόνων μας, να παραμερίσουμε τις όποιες διαφωνίες μας και να προτάξουμε το καλό όλων των Ελλήνων, των αδύναμων και ανίσχυρων, και το συμφέρον της Ελλάδας. Πρέπει οι ενέργειες και οι αγώνες των παππούδων μας να μην πάνε χαμένοι.
Οφείλουμε επομένως να εμπνεόμαστε από την αυτοθυσία τους και να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενωμένοι προς ενίσχυση της δημοκρατίας μας και των ελευθεριών της έχοντας ως γνώμονα το καλό των πολλών.»