---------------------------------
Πάνος Χατζηγιάννης
---------------------------------
Ενέργεια κυμάτων
Ιστορική αναδρομή
Για περισσότερους από δύο αιώνες οι εφευρέτες αναζητούσαν
τρόπους για να εκμεταλλευτούν τη δύναμη από τα κύματα και όμως ακόμα
δεν έχουμε μια ευρεία εφαρμογή της δυνατότητας παραγωγής ενέργειας από
τα κύματα ως γεννήτριες. Μπορούμε να εξαγάγουμε τη δύναμη
χρησιμοποιώντας διάφορους και ποικίλους τρόπους όπως π.χ. καταδυόμενες
αίθουσες πίεσης. Ομοίως δεν υπάρχει κανένα αξεπέραστο τεχνικό πρόβλημα.
Ενώ υπάρχει μεγάλη δυσκολία σε ότι αφορά τη μηχανική, η επιστήμη
παραγωγής ενέργειας από τα κύματα έχει τις λύσεις για κάθε πτυχή της
τεχνολογίας. Στη πραγματικότητα το μόνο μακροπρόθεσμο πρόβλημα είναι το
κόστος που κάθε καταναλωτής είναι πρόθυμος να πληρώσει.
Η αγορά παγκόσμιας ηλεκτρική ενέργειας ανέρχεται στα
$800-δισεκατομμύρια ανά έτος (ΗΠΑ) και διαρκώς αυξάνεται. Έχει
υπολογιστεί ότι υπάρχουν σήμερα 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι που στερούνται
ακόμα την ηλεκτρική ενέργεια , ενώ και η παγκόσμια ζήτηση ηλεκτρικής
ενέργειας στις αναπτυσσόμενες χώρες διπλασιάζει κάθε οκτώ έτη (World
Watch Institute Μάιος 1997. Προκειμένου να ικανοποιηθεί αυτή η ζήτηση,
εξαιτίας του γεγονότος ότι θα πρέπει να υπάρχει μείωση στη παραγωγή των
πράσινων αερίων που χρησιμοποιούνται στα σπίτια , οι ανανεώσιμες πηγές
ενέργειας πρέπει να αναπτυχθούν.
Η θάλασσα έχει θεωρηθεί από καιρό ως πηγή ενέργειας. κατά τον Μεσαίωνα (1200-1500) οι αγρότες παγίδευαν το θαλάσσιο νερό στις λίμνες μύλων, για να το χρησιμοποιήσουν στους υδρόμυλους δύναμης . Κατά τη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι μηχανικοί έχουν αρχίσει να εξετάζουν την παλιρροιακή δύναμη και τη δύναμη των κυμάτων σε μια μεγαλύτερη, βιομηχανική κλίμακα. Εντούτοις, μέχρι τα τελευταία έτη, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, η δύναμη των κυμάτων και η παλιρροιακή δύναμη , θεωρήθηκαν αντιοικονομικές. Αν και μερικά πιλοτικά έργα έδειξαν ότι η ενέργεια θα μπορούσε να παραχθεί, κάποια άλλα επίσης έδειξαν ότι, ακόμα κι αν το κόστος για την παράγωγη της ενέργειας δεν εξεταστεί, υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα, που αφορά την ικανότητα του εξοπλισμού να αντέξει το εξαιρετικά σκληρό θαλάσσιο περιβάλλον.
Πριν από είκοσι χρόνια η αντίστοιχη βιομηχανία παραγωγής
ενέργειας από αέρα αντιμετώπιζε παρόμοια προβλήματα αλλά με την
υποστήριξη των εκάστοτε κυβερνήσεων στους κατασκευαστές κατάφεραν να
ανταγωνιστούν τη πράσινη δύναμη. Η ενεργειακή βιομηχανία κυμάτων είναι
τώρα σε παρόμοιο στάδιο ανάπτυξης αλλά με τη δημόσια υποστήριξη και
κάποια δημόσια χρήματα θα ξεπεραστούν οι όποιες αποτυχίες στον τρόπο
παραγωγής, όπως γίνεται σε κάθε παρόμοια αναπτυξιακή τεχνική. Με την
εισαγωγή νέων πηγών ενέργειας στην αγορά υπάρχει η προσδοκία ότι οι
συνθήκες για την χρησιμοποίηση της δύναμης κυμάτων θα ωριμάσει έτσι ώστε
να έχει σημαντική συμβολή στην κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών.
Προς το τέλος της δεκαετίας του '90, έχει γίνει σαφές ότι η
τεχνολογία έχει προωθηθεί σε σημείο όπου η αξιόπιστη και φτηνή
ηλεκτρική ενέργεια από τους ωκεανούς γίνεται μια πραγματικότητα . Το
Ηνωμένο Βασίλειο παρήγαγε την πρώτη ηλεκτρική ενέργεια από θαλάσσια και
παλιρροϊκά κύματα με την οποία εφοδίασε τον εθνικό του δίκτυο το έτος
2000, αναγκάζοντας και άλλες χώρες να σκεφτούν σοβαρά να πράξουν κάτι
ανάλογο.
Εισαγωγή
Οι ωκεανοί μπορούν να μας προσφέρουν τεράστια ποσά
ενέργειας. Υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι για να εκμεταλλευτούμε την
ενέργεια της θάλασσας (Σχήμα 1):
α) από τα κύματα
β) από τις παλίρροιες (μικρές και μεγάλες)
γ) από τις θερμοκρασιακές διαφορές του νερού
α) Η κινητική ενέργεια των κυμάτων μπορεί να περιστρέψει
την τουρμπίνα, όπως φαίνεται στο σχήμα .
Η ανυψωτική κίνηση του κύματος
πιέζει τον αέρα προς τα πάνω, μέσα στο θάλαμο και θέτει σε περιστροφική
κίνηση την τουρμπίνα έτσι ώστε η γεννήτρια να παράγει ρεύμα. Αυτός είναι
ένας μόνο τύπος εκμετάλλευσης της ενέργειας των κυμάτων. Η παραγόμενη
ενέργεια είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες μιας οικίας, ενός φάρου,
κ.λ.π.
 |
| Σχήμα 1. Σχηματική διάταξη παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από τον κυματισμό της θάλασσας |
β) Η αξιοποίηση της παλιρροϊκής ενέργειας χρονολογείται από
εκατοντάδες χρόνια πριν, αφού με τα νερά που δεσμεύονταν στις εκβολές
ποταμών από την παλίρροια, κινούνταν νερόμυλοι.
Ο τρόπος είναι απλός:
Τα εισερχόμενα νερά της παλίρροιας στην ακτή κατά την πλημμυρίδα μπορούν να παγιδευτούν σε φράγματα, οπότε κατά την άμπωτη τα αποθηκευμένα νερά ελευθερώνονται και κινούν υδροστρόβιλο, όπως στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Τα πλέον κατάλληλα μέρη για την κατασκευή σταθμών ηλεκτροπαραγωγής είναι οι στενές εκβολές ποταμών. Η διαφορά μεταξύ της στάθμης του νερού κατά την άμπωτη και την πλημμυρίδα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μέτρα. Σήμερα οι μικροί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το θαλασσινό νερό βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο.
Η ηλεκτρική ενέργεια που μπορεί να παραχθεί είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες μιας πόλης μέχρι και 240 χιλιάδων κατοίκων. Ο πρώτος παλιρροϊκός σταθμός κατασκευάσθηκε στον ποταμό La Rance στις ακτές της Βορειοδυτικής Γαλλίας το 1962 και οι υδροστρόβιλοί του μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια καθώς το νερό κινείται κατά τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Άλλοι τέτοιοι σταθμοί λειτουργούν στη Ρωσία, στη θάλασσα Barents και στον κόλπο Fuhdy της Νέας Σκωτίας.
Ο τρόπος είναι απλός:
Τα εισερχόμενα νερά της παλίρροιας στην ακτή κατά την πλημμυρίδα μπορούν να παγιδευτούν σε φράγματα, οπότε κατά την άμπωτη τα αποθηκευμένα νερά ελευθερώνονται και κινούν υδροστρόβιλο, όπως στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Τα πλέον κατάλληλα μέρη για την κατασκευή σταθμών ηλεκτροπαραγωγής είναι οι στενές εκβολές ποταμών. Η διαφορά μεταξύ της στάθμης του νερού κατά την άμπωτη και την πλημμυρίδα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μέτρα. Σήμερα οι μικροί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το θαλασσινό νερό βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο.
Η ηλεκτρική ενέργεια που μπορεί να παραχθεί είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες μιας πόλης μέχρι και 240 χιλιάδων κατοίκων. Ο πρώτος παλιρροϊκός σταθμός κατασκευάσθηκε στον ποταμό La Rance στις ακτές της Βορειοδυτικής Γαλλίας το 1962 και οι υδροστρόβιλοί του μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια καθώς το νερό κινείται κατά τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Άλλοι τέτοιοι σταθμοί λειτουργούν στη Ρωσία, στη θάλασσα Barents και στον κόλπο Fuhdy της Νέας Σκωτίας.
γ) Η θερμική ενέργεια των ωκεανών μπορεί επίσης να
αξιοποιηθεί με την εκμετάλλευση της διαφοράς θερμοκρασίας μεταξύ του
θερμότερου επιφανειακού νερού και του ψυχρότερου νερού του πυθμένα. Η
διαφορά αυτή πρέπει να είναι τουλάχιστον 3,5 °C.
Τα πλεονεκτήματα από τη χρήση της ενέργειας των ωκεανών,
εκτός από "καθαρή" και ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, με τα γνωστά
ευεργετήματα, είναι το σχετικά μικρό κόστος κατασκευής των απαιτούμενων
εγκαταστάσεων, η μεγάλη απόδοση (40-70 KW ανά μέτρο μετώπων κύματος) και
η δυνατότητα παραγωγής υδρογόνου με ηλεκτρόλυση από το άφθονο θαλασσινό
νερό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Στα μειονεκτήματα
αναφέρεται το κόστος μεταφοράς της ενέργειας στη στεριά.
--------------------------------
Πηγή: allaboutenergy.gr
--------------------------------
--------------------------------
Πηγή: allaboutenergy.gr
--------------------------------