Σελίδες

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Η ομοφυλοφιλία στη χώρα των «ουγκ»

Ζούμε στη χώρα του «ουγκ». Στη χώρα που ο διάλογος, προκειμένου να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα του άλλου -και όχι απαραίτητα να την αποδεχτούμε-, έχει καταργηθεί. Είδαν π.χ. τα κοντοκουρεμένα αγόρια με τις μαύρες μπλούζες το ζευγαράκι των γκέι τις προάλλες στο Παγκράτι, στην πλατεία Βαρνάβα; Ε, δεν θα μπορούσαν να κρατηθούν και να μην τους την «πέσουν». 

Ούτε που πέρασε από το μυαλό τους η σκέψη να τους πουν, έστω: «Ξέρετε, παίζουν και μικρά παιδιά εδώ, αν θέλετε πηγαίνετε παραπέρα» -όχι πως κάτι τέτοιο δεν θα καταστρατηγούσε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, αλλά θα ήταν τουλάχιστον πιο «politically correct». Ακόμα κι αυτό, ωστόσο, ήταν... too much για τα μικροσκοπικά τους κεφαλάκια και τα μεγάλα τους «μούσκουλα». «Ρε συ, τους βλέπεις τους πούστ@δες εκεί; Πάμε να τους βαρέσουμε;».

Μέχρι εκεί φτάνουν, μέχρι εκεί μπορούν... Και πήγαν και τους έδειραν τους παλιοπουστ@δες, κι ένιωσαν έτσι λίγο πιο άντρες, στο μικρόκοσμό τους -τους «ράντισαν» μάλιστα και με... χλωρίνη, για να τους «ξεβρωμίσουν», όπως τους αρέσει να λένε. Ούτε συνεργείο καθαρισμού να ήταν...

Σε αυτούς τους ανεγκέφαλους, εξάλλου, απευθύνεται και ο βουλευτής κ. Νίκος Νικολόπουλος. Όχι μόνο χαρακτήρισε «πουστ@ριό» τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, αλλά μετά επανήλθε, βάζοντάς τα όλα στο... μίξερ: γάμους ομοφύλων, κτηνοβασία και παιδοφιλία. Σου λέει, «δεν μπορεί, όλο και κανέναν "ουγκ" παραπάνω θα πιάσω για ψηφοφόρο, σάμπως καταλαβαίνουν τη διαφορά;». Πού να το περίμενε, ο δόλιος, ότι ο ομοφυλόφιλος Λουξεμβούργιος πολιτικός θα του έβγαινε «παντελονάτος» και θα του απαντούσε; Το «κομμάτι» του ήθελε μόνο να κάνει και παραλίγο να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο...

Δεν φταίνε αυτοί, θα μου πείτε... Έτσι μεγαλώσαμε όλοι μας... Με το «Κλικ» και το «Nitro» του Πέτρου του Κωστόπουλου, που μας έμαθαν τα πάντα περί... έρωτος και άλλων δαιμονίων: το «καρεκλάτο», το «βιδωτό», το «ψιλοαβανταζέ», το «όρθιο»... Το θυμάστε, αλήθεια, εκείνο το απαγορευμένο τεύχος; Όλα τα μάθαμε, για να το «παίζουμε» άντρες και να ρίχνουμε τα γκομενάκια... Κι όσο για τη διαφορετικότητα, την ομοφυλοφιλία; Η -και καλά- προοδευτική ατάκα «μακριά απ' τον κ@λο μου κι όπου θέλει σας είναι», έγινε πανάκεια... Σου λέει ο άλλος, έτσι και «μάγκας» παραμένω και δεν δείχνω συντηρητικός... Όχι, παίζουμε...

Στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, βέβαια, τα ταμπού που έχουμε ως λαός, είναι λίγο... επιλεκτικά, για να το θέσω κομψά. Αν πάρει δηλαδή πουθενά το μάτι μας κανένα ωραίο κοριτσάκι να φιλάει κανένα άλλο κοριτσάκι, κανένα «girl on girl» αργά το βράδυ μπροστά στο pc ή στη Nova, ε, δεν χάλασε δα και ο κόσμος... Αυτό το «σηκώνει» ο οργανισμός μας, μόνο τα αγοράκια που φιλάνε άλλα αγοράκια δεν ανέχεται -για λόγους αισθητικής, πάντα.

Θα μου πείτε: έρχεσαι τώρα να υπερασπιστείς τους πούστ@δες; Ε, δεν μπορεί, «κουνιστός» θα 'σαι κι εσύ... Και θα σας πω κι εγώ: «Ουγκ»!
------------------------------------------------------
Πηγή: protothema.gr-Βασίλης Αναστασόπουλος
------------------------------------------------------