«Πατερούληδες»

Εχουμε και λέμε. 

Ο Βουλγαράκης είπε - ξείπε ότι θα καταργήσει το κανάλι και το γυμναστήριο της Βουλής. 

Τον άρπαξε απ' τ' αφτί ο Κακλαμάνης και τώρα λέει ότι έκανε «μόνο μια σκέψη». 

Ο Παναγιωτόπουλος δε δέχεται κουβέντα για περικοπές στους μισθούς των στρατιωτικών -λόγοι εθνικής ασφάλειας και τα τοιαύτα. 

Ο Ρουπακιώτης θεωρεί «αντισυνταγματικό» το να μειωθούν οι μισθοί των δικαστών. 

Υπεύθυνη δουλειά και σκληρή, πράγματι, αλλά γιατί είναι αντισυνταγματικό το να μειωθεί κατά δέκα τοις εκατό ο μισθός του δικαστή, όταν τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας καταρρέουν, μόνο ένας θεός το ξέρει. 

Και ο Αρβανιτόπουλος, δεν πρόλαβε καλά καλά να γίνει υπουργός Παιδείας και ετοιμάζεται να αλλάξει το νόμο για τα ΑΕΙ που ψήφισαν 250 βουλευτές της προηγούμενης βουλής αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ γιατί τού κήρυξαν αντάρτικο οι πρυτάνεις και οι φοιτητικές μειοψηφίες. 

Ιδανικό ξεκίνημα, αντάξιο των παραδόσεων του χώρου. 

Και ικανοποιείται η συντεχνία των πανεπιστημιακών, από την οποία ο υπουργός και ο υφυπουργός του προέρχονται, και εκπέμπεται το μήνυμα ότι αν με τσαμπουκάδες εμποδίζεις να εφαρμοστεί ένας νόμος, στο τέλος κάποιος υπουργός θα τον φέρει στα μέτρα σου. 

Αν τυχόν χρειαστεί κάτι λιγότερο intellectuel, υπάρχουν Λυμπερόπουλοι, Μπαλασόπουλοι, Φωτόπουλοι για να μεταδώσουν τεχνογνωσία.

Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει σωτηρία. 

Μπαίνουν νέοι άνθρωποι στην πολιτική και γίνονται χειρότεροι από τους παλιούς. 

Ισορροπίες, κλείσιμο του ματιού στην εκλογική πελατεία, πάρε δώσε με ομάδες συμφερόντων. 

Ολα αυτά που κατάντησαν τη χώρα παρία της Ευρώπης, συνεχίζονται σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε. 

Ορκίστηκαν, φωτογραφήθηκαν, παρέλαβαν υπουργεία και ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι καλούνται να κυβερνήσουν όχι στο 2005 αλλά στο 2012. 

Σε μια χώρα που ουσιαστικά έχει πτωχεύσει και επιβιώνει με δανεικά. 

Και ότι εκεί όπου βρίσκονται, βρίσκονται όχι για να παραστήσουν τους πατερούληδες των πληθυσμών που υπάγονται στο υπουργείο τους, αλλά τα συμφέροντα μιας χώρας που αυτή τη στιγμή έχει 1.109.658 ανέργους. Κατά σύμπτωση, στον ιδιωτικό τομέα, όπου δεν υπάρχουν ούτε ειδικά μισθολόγια, ούτε πονόψυχοι υπουργοί.
--------------------------------------------------------
Πηγή:  ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ-ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ
---------------------------------------------------------