Ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό, έχει οριστεί από τον ΟΗΕ η 22 Μαρτίου, με την απόφαση 47/193 της 22 Δεκεμβρίου 1992, της Γενικής Συνέλευσης.
Αυτό και μόνο αρκεί για να κατανοηθεί η σημασία του νερού στη ζωή μας, αλλά και το σοβαρότατο πρόβλημα που υπάρχει, ιδιαίτερα σε κάποιες περιοχές του πλανήτη.
«Η λειψυδρία μπορεί να οφείλεται σε φυσικά, οικονομικά ή θεσμικά αίτια και αυξομειώνεται ανάλογα με τον χώρο και τον χρόνο» σημειώνει στο περσυνό μήνυμά του ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-Μουν, και συνεχίζει: «Σήμερα, περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι σε 43 χώρες υποφέρουν από λειψυδρία, ενώ μέχρι το 2025 ο αριθμός αυτός θα μπορέσει να ανέλθει σε περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια.
Η κατάσταση των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού παραμένει επισφαλής, ενώ η ανάγκη για την ολοκληρωμένη και βιώσιμη διαχείρισή τους, επείγει όσο ποτέ.
Τα διαθέσιμα αποθέματα μειώνονται ταχύτατα εξαιτίας της μεγάλης αύξησης του πληθυσμού, των μη αειφόρων μορφών κατανάλωσης, των κακών πρακτικών διαχείρισης, της μόλυνσης, της ανεπαρκούς επένδυσης σε υποδομές και της χαμηλής αποδοτικότητας στη χρήση του νερού.
Αυτό και μόνο αρκεί για να κατανοηθεί η σημασία του νερού στη ζωή μας, αλλά και το σοβαρότατο πρόβλημα που υπάρχει, ιδιαίτερα σε κάποιες περιοχές του πλανήτη.
«Η λειψυδρία μπορεί να οφείλεται σε φυσικά, οικονομικά ή θεσμικά αίτια και αυξομειώνεται ανάλογα με τον χώρο και τον χρόνο» σημειώνει στο περσυνό μήνυμά του ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-Μουν, και συνεχίζει: «Σήμερα, περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι σε 43 χώρες υποφέρουν από λειψυδρία, ενώ μέχρι το 2025 ο αριθμός αυτός θα μπορέσει να ανέλθει σε περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια.
Η κατάσταση των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού παραμένει επισφαλής, ενώ η ανάγκη για την ολοκληρωμένη και βιώσιμη διαχείρισή τους, επείγει όσο ποτέ.
Τα διαθέσιμα αποθέματα μειώνονται ταχύτατα εξαιτίας της μεγάλης αύξησης του πληθυσμού, των μη αειφόρων μορφών κατανάλωσης, των κακών πρακτικών διαχείρισης, της μόλυνσης, της ανεπαρκούς επένδυσης σε υποδομές και της χαμηλής αποδοτικότητας στη χρήση του νερού.
Επιπλέον, στο μέλλον θα υπάρξει ανάγκη για ακόμη περισσότερο νερό: για τη γεωργία, την παροχή πόσιμου νερού, τις υπηρεσίες υγιεινής, τη λειτουργία βιομηχανιών και την τροφοδότηση των πόλεων που όλο και εξαπλώνονται.
Η διαφορά μεταξύ της προσφοράς και ζήτησης νερού ενδέχεται να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, απειλώντας έτσι την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, καθώς και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων θα καταστεί κρίσιμη για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.
Το ίδιο σημαντική είναι και η διεθνής συνεργασία, αφού διαφορετικές χώρες μοιράζονται πολλά από τα ποτάμια και τους υδροφόρους ορίζοντες στον κόσμο Μια τέτοια συνεργασία θα μπορούσε να προωθήσει επίσης τις αρμονικές διασυνοριακές σχέσεις.»
Μέσα στα πλαίσια της πρωτοβουλίας αυτής, ο ΟΗΕ έχει καθορίσει επίσης τη “Διεθνή Δεκαετία Δράσης: «Νερό για τη Ζωή» 2005 – 2015” (απόφαση 58/217 της 23 Δεκεμβρίου 2003, της Γενικής Συνέλευσης).
Η επαρκής ποσότητα και καλή ποιότητα του νερού αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής και πολιτικής. Ίσως να μη γίνεται απόλυτα κατανοητό το πρόβλημα του νερού στις αναπτυγμένες χώρες, όμως η έλλειψή του ή η κακή ή ανεπαρκής διαχείρισή του σε χώρες κυρίως του λεγομένου Τρίτου Κόσμου, αποτελούν τις αιτίες άλλων επιμέρους προβλημάτων, με σημαντικές συνέπειες στη ζωή των κατοίκων τους.
Η αδυναμία πρόσβασης σε ασφαλές και καθαρό πόσιμο νερό, ή νερό για χρήση υγιεινής, γεωργίας ή βιομηχανίας συμβάλλει στη φτώχια και τη μείωση της ανάπτυξης.
Επιπλέον, η κατάσταση αυτή αναγκάζει μέλη οικογενειών, κυρίως γυναίκες και κορίτσια – αφού οι άνδρες πρέπει να είναι στους αγρούς ή τα βοσκοτόπια – να σπαταλούν πολλές ώρες την ημέρα για τη συλλογή και μεταφορά νερού.
Άλλες συνέπειες είναι οι ασθένειες που προκαλούνται εξαιτίας της έλλειψης νερού, που πέραν των άλλων αναγκάζουν τα μεν παιδιά να απέχουν από το σχολείο και τη γενικότερη εκπαιδευτική διαδικασία, τους δε ενήλικες να απέχουν από την εργασία τους και τις άλλες οικονομικής φύσης δραστηριότητες.
Το κόστος της χαμηλής παραγωγικότητας και των απώλειας οικονομικών ευκαιριών, και μάλιστα για χώρες πολύ φτωχιές, μετριέται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Η μελέτη της αντιμετώπισης του προβλήματος της έλλειψης νερού αποτελεί αντικείμενο πολλών επιστημονικών ινστιτούτων παγκοσμίως καθώς και των ειδικών υπηρεσιών του ΟΗΕ.
Ο ΟΗΕ έχει δημιουργήσει ένα ειδικό πρόγραμμα με την ονομασία UN-Water μέσω του οποίου προσπαθεί να βοηθήσει τα Κράτη Μέλη του να πετύχουν τους στόχους τους στα θέματα του νερού και της υγιεινής. 24 συναρμόδιες υπηρεσίες του Διεθνούς Οργανισμού συμμετέχουν στο πρόγραμμα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ:
- 1, 1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς καθαρό πόσιμο νερό
- 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι στερούνται κατάλληλων συνθηκών υγείας
- 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι πεθάνουν κάθε χρόνο από διαρροϊκές ασθένειες
- 3.900 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από ασθένειες που έχουν ως αιτία το νερό
Ημερήσια κατά κεφαλή χρήση νερού:
- 350 λίτρα στη Βόρεια Αμερική και την Ιαπωνία
- 200 λίτρα στην Ευρώπη
- 10-20 λίτρα στην υπο-Σαχάρια Αφρική
Περισσότεροι από 260 ποταμοί μοιράζονται σε δύο ή περισσότερες χώρες, οι περισσότεροι χωρίς κατάλληλες νομικές ή θεσμικές ρυθμίσεις.
Ποσότητα νερού που απαιτείται για να παραχθεί 1 κιλό από:
Ποσότητα νερού που απαιτείται για να παραχθεί 1 κιλό από:
- Σιτάρι: 1.000 λίτρα
- Ρύζι: 1.400 λίτρα
- Μοσχάρι: 13.000 λίτρα
-----------------------------------
Πηγή: okosmosgyromas.gr
-----------------------------------
Πηγή: okosmosgyromas.gr
-----------------------------------