Σελίδες

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Αλοίμονο στους Νέους.....

Το 1977 βρέθηκα σε μια παρέα επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων στα Ντάλας του Τέξας. Τότε για πρώτη φορά άκουσα και είδα τον νέο τρόπο επικοινωνίας των ανθρώπων που ονομαζότανε ARPANet....

Πολλά χρόνια αργότερα γύρω στο 1991 πήρε την μορφή του web (www) πέρασε πολλά σύνορα ένωσε ωκεανούς και στεριές, ένωσε ηπείρους, ένωσε ανθρώπους έφερε την γνώση σε όλο τον κόσμο και τελικά γιγαντώθηκε και εκτόπισε κάθε τι άλλο στην σύγχρονη εποχή και φυσικά η εξέλιξη του ραγδαία μεγαλώνει καθημερινά και ίσως σύντομα τα όρια του πλανήτη θα είναι πια στενά για να το φιλοξενήσουν.

Βέβαια μιλώ για το διαδίκτυο που μας ενώνει και από τούτο εδώ τον τόπο.

Όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου αμέτρητες εικόνες και απύθμενη πληροφορία και ειλικρινά αισθάνομαι πολύ τυχερός που έζησα για να δώ το πόσο απέραντος είναι ο κόσμος της γνώσης και το τι τεράστιος πλούτος του νου είναι η μάθηση.

Τα τελευταία 20 χρόνια ήτανε ίσως τα σημαντικώτερα που έζησα μέχρι σήμερα. Από την ίδρυση του διαδικτύου συμμετείχα με ποικίλους τρόπους στην επικράτηση του και όσο μου το επιτρέπει η υγεία και υπάρχει ακόμα ζωντανή η φαιά ουσία θα εξακολουθήσω να συμβάλλω με όποια δυνατότητα ἐχω.

Τις τελευταίες ημέρες διαβάζοντας εκατοντάδες άρθρα και δημοσιεύσεις, στον εγχώριο και τον παγκόσμιο διαδικτυακό τύπο, για τούτο τον τόπο και συγκρίνοντας διάφορες απόψεις και γεγονότα, αισθάνθηκα και αισθάνομαι ξαφνικά τόσο πολύ ηλίθιος που δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου για αυτό.

Και ακόμη μαζί με την ηλιθιότητα αισθάνθηκα και απέραντη αδυναμία γιατί αντιλήφθηκα πολύ απλά ότι ο Ηρακλής έκανε τόσους άθλους αλλά τελικά τον έφαγε το φαρμάκι. Και μετά τον Ηρακλή όλοι οι ήρωες και όλες οι ηρωϊδες αυτού του τόπου είχανε κακό τέλος η απλά τους πέταξαν στα σκουπίδια αφού τέλειωσε ο ηρωϊσμός τους.

Από την άλλη μεριά σκέφθηκα ότι όλοι οι επίορκοι, προδότες, δοσίλογοι, συκοφάντες, και γενικά τα λαμόγια όλων των εποχών είχαν ένδοξη συνέχεια πλούτη διακρίσεις και μια ζωή χαρισάμενη.

Η συνταγή παρέμεινε η ίδια από τον Αριστοφάνη μέχρι σήμερα.

Διαπίστωσα λοιπόν ότι μια καθωρισμένη εκ των προτέρων παρέα με εκατοντάδες μέλη και παραμέλη πιστοποιήθηκε από κάποιους που είχαν φοβερά συμφέροντα στην περιοχή να δημιουργήσουν ένα τρομερό χάος στην μικρή τούτη χώρα και να την μεταβάλλουν σε ένα νέο Ιράκ - Αφγανιστάν -Καμπότζη η παλαιότερα Κορέα....κ.λ.π.

Με χίλιους τρόπους εμφανείς ακόμη και σε μικρά παιδιά αλλά αφανείς για τους ένθερμους υποστηρικτές τους, που τυφλωμένοι από τα ψιχία και τα καγιέν που τους πάσαραν χειροκροτούν ακόμη, κατάφεραν να οδηγήσουν ένα φτωχό λαό σε ψεύτικο παράδεισο και να τον δηλητηριάσουν με το αξεπέραστο ναρκωτικό του χρήματος, σε απραξία, αβουλία και αποχαύνωση.

Και αφού τα κατάφεραν και απογύμνωσαν μέσα σε 30 χρόνια τον λαό από κάθε πραγματική αξιοπρέπεια και αξία για την ζωή και τον αγώνα της τώρα πια του παίρνουν σε μια νύχτα όλο το βιός τον κόπο και την ζωή του.

Όσοι είναι νέοι τους αφήνουν την απελπισία και όσοι είναι γέροι τους ζητάνε να "φεύγουν" το συντομώτερο να απαλλαγούν από τις συντάξεις τους, άλλωστε η συνταγή που έχουν από τους "μέντορες τους" ίσως να συμπεριλαμβάνει και κάποιους "φούρνους" η κάποια κρεματόρια....

Η wall street τρέμει τις ευρωπαϊκές πτωχεύσεις, άλλωστε το εκφράζει καθημερινά μέσα από το επίσημο έντυπό της την Wall Street Journal. Ο Πρωθυπουργεύων της χώρας έχει ξεσκονίσει το Αμερικανικό του ιδεώδες και οι Φεντεραλιστές της ενωμένης Γερμανίας αγανακτούν με τα Ελληνοαμερικανικά φλερτ και τα γλυφιτζούρια του Ομπάμα.

Οι Λόρδοι μειδιούν αφελφίστικα και οι Γάλλοι τρέχουν να σώζουν την Societe General και την Gredit Agricole πριν απογίνουν σκέτο κώλ.... Τα τεράστια Αγγλικά ελλείματα κρύβονται επιμελώς και για να έχουν εξασφαλισμένο το ξεπούλημα βγάλανε και τους Μεμέτηδες να κάνουν ηλιοθεραπεία στην Κώ και το Καστελόριζο.

Και σαν μην έφτανε αυτό "κλείνουν" για "άσκηση ετοιμότητος" δύο ημέρες τα στενά του Βοσπόρου, μπλέκοντας το ενεργειακό του Αιγαίου, το ενεργειακό της Μαύρης θάλασσας τους Ρώσσους και τελικά μπλέκοντας τα μπούτια τους.

Τα γεγονότα των δύο τελευταίων ετών πιάστηκαν αντάμα ενώθηκαν στο διαδίκτυο και όσοι παρακολούθησαν στενά τα πράγματα τα έβλεπαν, τα έλεγαν, τα φώναζαν αλλά οι ισχυρές κομματικές ωτασπίδες είχαν κυριολεκτικά βουλώσει τα αυτιά και είχαν συσωρεύσει το κερί σαν νάτανε κυψέλη από μέλισσες, μόνο που δεν άκουγαν τις μέλισσες απέξω.

Τώρα βγάλανε πια το κερί και τις ωτασπίδες αλλά μάλλον πρέπει να αφαιρέσουν και τις παρωπίδες που τους εμποδίζουν ακόμη. Τώρα πια βέβαια είναι αργά γιατί ούτε είδανε ούτε άκουσαν τίποτε, ο κρότος όμως που έγινε είναι τόσο μεγάλος που σηκωθήκανε και οι πεθαμένοι....

Τις τελευταίες ημέρες ακούς συζητήσεις "ηρωϊκές" "αγωνιστικές" "διακαώς διαμαρτυρόμενες". Ο λύκος έφαγε το αρνί του πιο πάνω τσοπάνου και τα υπόλοιπα μαντριά δεν ανησύχησαν. Μετά έφαγε και του παρακάτω και του παρακάτω αλλά τώρα έφαγε και το δικό σου.

Τώρα άρχισαν όλοι να ανησυχούν, άρχισαν να ψάχνονται, άρχισαν να ζητούν δανεικά από τους άλλους που ζητάνε και αυτοί από άλλους. Τα ραβασάκια των λογαριασμών περιέχουν δηλητήριο το μόνο που μένει είναι να το πιεί κανείς.

Και είμαστε ακόμη στην αρχή, εάν νομίζετε ότι απλά θα περάσει, είπαμε αφαιρέστε τα προστατευτικά που σας εμποδίζουν να δείτε να διαβάσετε και να ακούσετε.

Τα κιγκλιδώματα κατέρευσαν σαν τον δρόμο Τρίπολης - Σπάρτης. Οι "κακοί εργολάβοι" που προσλάβαμε τόσα χρόνια τώρα, αντί για χαλίκι έστρωσαν το δρόμο με μπανανόφλουδες και δεν γλυτώνει κανείς το "γλύστρημα῾...

Θα κλείσω το "μικρό παραλήρημα μου" με την φράση μιας γιαγιάς 96 ετών.... - Εγώ παιδάκι μου τάφαγα τα ψωμιά μου... ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ......
-------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης
-------------------------