Πολλες φορές περνούν απαρατήρητες κάποιες ενέργειες, που θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να προβάλλονται περισσότερο.
Μια τέτοια είναι το πλουσιοπάροχο "Γεύμα Αγάπης", που τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο προσφέρει στο Δημοτικό σχολείο Χώρας, ο συνταξιούχος δικαστικός επιμελητής κ. Βασίλης Εμμ. Χάρος.
Άνθρωπος με ευαισθησίες, πιστεύει ότι τα νιάτα είναι το μέλλον του τόπου μας και τους προσφέρει το περίσευμα της αγάπης του.
Ικανοποίηση του είναι να βλέπει ζωηρά και χαρούμενα τα παιδιά και να του λένε ένα "γειά σου κ. Βασίλη" όταν τον συναντούν στον δρόμο.
Όμως υπάρχει ακόμη ένας λόγος που ο κ. Βασίλης Εμμ. Χάρος δείχνει την αγάπη του, στο συγκεκριμμένο σχολείο. Εκεί θήτευσε για πάρα πολλά χρόνια ο αείμνηστος πατέρας του Δημοδιδάσκαλος Μανώλης Χάρος.
Όσοι τον είχαμε δάσκαλο, τον θυμόμαστε με αγάπη, γιατί εκτος από τα γράμματα μας έμαθε τρόπους, μας έμαθε να λέμε παρακαλώ και ευχαριστώ, μας έμαθε να αγαπάμε τα λουλούδια και την φύση.
Μας έμαθε ακόμα να αγαπάμε την πατρίδα. τονίζοντας τα ηρωϊκά κατορθώματα των αγωνιστών του 21.
Και ο ίδιος όταν η πατρίδα είχε ανάγκη έδωσε το παρόν.
Το 1912 βρέθηκε στην Αμερική, την οποία εγκατέλειψε και ήλθε στην Ελλάδα, όπου κατετάγη εθελοντής και πολέμησε στο Μπιζάνι, για την απελευθέρωση της Ηπέιρου.
Το γεύμα αγάπης του γιού του, για την μνήμη του, είναι αυτό που ασφαλώς και ο ίδιος θα επιθυμούσε.
Σίγουρα δεν θα ήθελε τελετές και φιλολογικά μνημόσυνα.
Λίγο χαμόγελο στα παιδιά και λίγη αγάπη θα προτιμούσε. Και αυτά ακριβώς προσφέρει και ο γιός του.
-------------------------------------
Βασίλης Σταύρου ιερέως Χάρος
-------------------------------------