Οδοιπορικό στην Ισπανία

Στις 23/5/2011 μία παρέα τριάντα Κυθηρίων συγκεντρωθήκαμε στο αεροδρόμιο και μετά από τρεισήμισι ώρες προσγειωθήκαμε στην Μαδρίτη. Εκεί μας περίμενε ο ξεναγός μας Κος Απόστολος, για να κάνουμε την πρώτη μας πανοραμική περιήγηση της πόλης.

Αεροδρόμιο Μαδρίτης

Πλησιάζοντας είδαμε να απλώνεται μπροστά μας μία μεγαλούπολη με φαρδείς δρόμους, ευρύχωρα πεζοδρόμια, πλατάνια και λουλούδια παντού.

Αντικρίσαμε μία πόλη ανθρώπινη που έχει διατηρήσει το ύφος και την ιδιαιτερότητα που την ξεχωρίζει από τις άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης.

Εδώ είναι το έντονο πέρασμα των αιώνων, αποτυπωμένο στα κτίσματα της που διατηρούν όλους τους πολιτισμούς που παρέμειναν σε αυτή.

Έτσι οι ρυθμοί αραβικός, ρωμανικός, γοτθικός, αναγεννησιακός προσαρμόστηκαν στο ισπανικό τοπίο με τις αντιθέσεις μέσα στο φως και το σκοτάδι, τις προσόψεις που κινούνται μεταξύ υπερβολικής και αυστηρής διακόσμησης, τους παχείς τοίχους με λίγα παράθυρα για να προστατευτούν από τον ήλιο.

Περάσαμε την πλατεία της Καστίλης, την Πύλη της Ευρώπης και τους δύο κεκλιμένους ουρανοξύστες και κάναμε την πρώτη μας στάση στο σιδηροδρομικό σταθμό, μία κατασκευή από σίδερο και κρύσταλλο στο εξωτερικό του οποίου υπάρχει τροπικός κήπος και λίμνη με χιλιάδες, και σε διάφορα μεγέθη, χελώνες.

Κάναμε τον πρώτο μας περίπατο στην παλιά πόλη. Περάσαμε από την πλατεία Πουέρτα Ντελ Σολ, όπου οι οικονομικά αγανακτισμένοι κάτοικοι της Μαδρίτης διαμαρτύρονταν ήσυχα με κάποιους αστυνομικούς να παρακολουθούν διακριτικά από μακριά.



Πουέρτα Ντελ Σολ

Με το πούλμαν περάσαμε από την πλατεία της Ανεξαρτησίας. Στο κέντρο της βρίσκεται η πόλη Αλκόλα, η πιο όμορφη μνημειακή αψίδα της Ευρώπης.

Η πύλη είναι χτισμένη με ασβεστόλιθο και γρανίτη. Μετά την πλατεία της Θεάς Κυβέλης με το άγαλμα της θεάς καταλήξαμε στο ωραίο και πολυτελές ξενοδοχείο μας, με εντυπώσεις που μας προδιέθεταν ότι το ταξίδι μας θα είναι εξαιρετικό.

Η Μαδρίτη μας είχε ήδη κερδίσει.

2η μέρα. Μετά το πρωινό μας ξεκινήσαμε να επισκεφθούμε τα αξιοθέατα. Ήταν σχετικά νωρίς το πρωί και παρακολουθούσαμε τους ανθρώπους να πηγαίνουν στις δουλειές τους αι τα παιδιά στο σχολείο με εντυπωσιακή τάξη και ησυχία.

Πρώτος μας σταθμός η Αρένα: είναι η μεγαλύτερη αρένα της Ισπανίας, χωράει 23.000 θεατές σε νεομουδεχορικό ρυθμό με τούβλα και κεραμικά.

Στο κέντρο έχει μουσείο με αφίσες, ενδυμασίες, κάπες, σπαθιά, μπαλντερίγκας που ανήκαν σε παλιούς ταυρομάχους.

Περνώντας από την πλατεία Κολόμβου θαυμάσαμε το νεογοτθικό μνημείο του Χριστόφορου Κολόμβου και πληροφορηθήκαμε ότι κάτω από την πλατεία υπάρχει ένα μεγάλο πάρκινγκ αυτοκινήτων, η αφετηρία λεωφορείων για το αεροδρόμιο και ένα πολιτιστικό κέντρο με θέατρο και

αίθουσα εκθέσεων.

Καταλήξαμε στη σημαντικότερη Πινακοθήκη στο κόσμο (PRADO) , όπου τα πάνω από 10.000 έργα που ανήκουν στη συλλογή του, προσφέρουν ένα μοναδικό ταξίδι στο Χρόνο και στο Χρώμα.

Ο ξεναγός μας γνωρίζοντας άριστα τη δουλειά του, με μία ξενάγηση διδαχή μας έκανε να νοιώσουμε και να απολαύσουμε την αξία των έργων του Έλληνα Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (EL GRECO).



Μουσείο Prado

Τα έργα του ξεχωρίζουν από τα άλλα της εποχής του για το φως, την προοπτική, το μυστικισμό και την επιμήκυνση των σωμάτων με την οποία θέλησε να δείξει την ανάταση της ψυχής στο Θεό. Ακολούθησαν έργα του Βελάσκεθ, ζωγράφου του ρεαλισμού, ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο φωτογράφος της εποχής του, γιατί στα έργα του αποτυπώνονται το στιγμιότυπο.

Στους πίνακες του Γκόγια, βασιλικού ζωγράφου, τα πρόσωπα που απεικονίζονται, εκφράζουν τα συναισθήματα τους με αποκορύφωμα τον πίνακα της ʻΕκτέλεσηςʼ, όπου στις μορφές των μελλοθανάτων φαίνεται η έκπληξη, ο πόνος και ο φόβος του θανάτου.

Στην Πινακοθήκη του Prado συντελείται η αποθέωση της τέχνης.

Γοητευμένοι κατευθυνθήκαμε στο Παλάθιο Ρεάλ, τα Ανάκτορα των Βουρβόνων με τα 2800 δωμάτια. Το παλάτι κτίστηκε το 1492 όταν ο Κάρολος ο 4ος και η Μαρία Λουίζα της Πάρμης παντρεύτηκαν και ενώθηκαν η Αραγονία, η Καστίλλη, η Καταλονία και η Λεόν, με πρωτεύουσα τη Μαδρίτη.



Παλάθιο Real

Θαυμάσαμε την αίθουσα του θρόνου με την απίστευτη πολυτέλεια και τους χρυσοποίκιλτους θρόνους, το μπλε Σαλόνι με τους πίνακες του Γκόγια και τα μεταξωτά κεντήματα φτιαγμένα από άνδρες που κοσμούν τους τοίχους μιας αίθουσας σε ροκοκό ρυθμό.

Χαριτωμένο το δωμάτιο του λουτρού, φτιαγμένο από πορσελάνη και εντυπωσιακοί οι κήποι που περιβάλλουν τα ανάκτορα.

Κουρασμένοι αλλά γεμάτοι από άριστες εντυπώσεις γυρίσαμε στο ξενοδοχείο διασχίζοντας τη Λεωφόρο Καστεγιανά, έναν ευρύχωρο, όμορφο δρόμο μήκους 7χλμ., όπου μπορεί να δει κανείς την

ανάπτυξη της Μαδρίτης του τελευταίου αιώνα.

Το ίδιο απόγευμα κάποιοι από εμάς επισκεφθήκαμε μεμονωμένα μέρη που μας είχαν εντυπωσιάσει. Ένα από αυτά είναι το Πάρκο Ριτίρο στο κέντρο της Μαδρίτης με έκταση 120 εκτάρια και 15000 δέντρα. Εδώ υπάρχουν πολλά μνημεία αφιερωμένα σε συγγραφείς, ποιητές στρατιωτικούς και δύο παλάτια, ένα κρυστάλλινο με εξωτικά φυτά και ένα παλάτι πινακοθήκης.



Parco-del-buen-retiro

Εδώ τα δέντρα, τα λουλούδια, τα νερά συνθέτουν την τέλεια εικόνα της όμορφης φύσης οργανωμένης και μεθοδευμένης από τον άνθρωπο.

3η μέρα. Αρχίζουν οι εκτός Μαδρίτης προορισμοί με πρώτο το Τολέδο, την πρώτη πρωτεύουσα της Ισπανίας με ιστορική, καλλιτεχνική και πολιτιστική κληρονομιά και σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο. Αντικρίσαμε μία μεσαιωνική πόλη του παραμυθιού, όπου ένιωθες ότι από τα τείχη της θα έβγαιναν ιππότες πάνω στα άλογα τους.



Τολέδο

Αφήσαμε το πούλμαν και περπατήσαμε στην πόλη ως το καθεδρικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου με τα πέντε κλίτη.

Θαυμάσαμε το ʻΑρτοφόριοʼ ,το πλουσιότερο στολίδι του Χριστιανισμού, ολόχρυσο με σμάλτο και πολύτιμους λίθους.

Το χοροστάσιο με τα 54 καθίσματα από ξύλο καρυδιάς σκαλισμένα με λεπτότητα και θαυμάσιο τέμπλο ένα σύνολο από ξυλόγλυπτους θόλους, γοτθικά τόξα με πλήθος φιγούρες.

Τη Διαφάνεια, ένα κοίλο ιερό από μάρμαρο και μπρούντζο, ένα θέαμα φωτός, χρωμάτων και κίνησης απίστευτου κάλλους.

Επισκεφθήκαμε το ναό του Αγίου Θωμά όπου βρίσκεται ο τάφος του κόμητα Οργκαθ, ενός πλούσιου Ισπανού που άφησε τα αγαθά και τα χρήματα του στους φτωχούς.

Πάνω από το τάφο βρίσκεται το πιο σημαντικό, πρωτότυπο και τέλειο έργο του ʻΕλ Γκρέκοʼ « Η Ταφή του Κόμητα».

Στον πίνακα αυτό ο καλλιτέχνης κάνει υπέρβαση στο χρόνο. Εδώ ολοκληρώσαμε την επίσκεψη μας στο Τολέδο και κάνοντας το γύρο της πόλης, μπήκαμε στο πούλμαν παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής.

Φτάνοντας στη Μαδρίτη πήγαμε κατευθείαν στο ʻReina Sophiaʼ Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Εδώ φυλάσσονται πολλά έργα με σπουδαιότερο τη ʻΓκουέρνικαʼ του Πικάσο, ένα έργο μυθικό της παγκόσμιας ζωγραφικής, σύμβολο του πολέμου και της ανθρώπινης τρέλας.



Μουσείο "Ρέϊνα Σοφία"



Κατάκοποι αλλά γοητευμένοι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.

4η μέρα. Αυτή τη φορά θα πηγαίναμε Β.Δ της Μαδρίτης 135 χλμ, για να επισκεφθούμε τη Σεγκόβια. Καθʼοδόν περάσαμε από την Αψίδα Θριάμβου χτισμένη το 1947, που απομνημονεύει τη νίκη του Φράνκο στον εμφύλιο πόλεμο και είναι η είσοδος της Πανεπιστημιούπολης.

Πλησιάζοντας στη Σεγκόβια ο ξεναγός μας αναφέρθηκε στο Escorial, παλάτι-μοναστήρι που έχτισε ο Φίλιππος Β΄ για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του, όταν προσβλήθηκε από ποδάγρα.

Έζησε με φριχτούς πόνους αλλά διοικούσε άριστα τη χώρα του.

Εκεί υπάρχει βιβλιοθήκη με πολλά και σπάνια βιβλία και κάτω από το Ιερό του Αγίου Λαυρεντίου είναι το Πάνθεον (Τάφοι) των βασιλιάδων.



Εσκοριάλ - Σεγκόβια

Η σύγχρονη Σεγκόβια είναι μία πόλη με 6.000 πλούσιους κατοίκους, κομψή, με πολιτιστική κίνηση, διαθέτει αρένα, δημόσια γυμναστήρια και υπαίθριους παιδότοπους.

Μπροστά από την πόλη υπάρχουν τα τείχη του καλύτερου ρωμαϊκού υδραγωγείου του κόσμου χτισμένο το 2ο αι. μ.Χ με ξερολιθιά.

Η μεγάλη μας έκπληξη ήταν το παλάτι στην κορυφή του κάστρου και καταλάβαμε τον εντυπωσιασμό του Disney, όταν το αντίκρισε για πρώτη φορά και εμπνεύστηκε να γυρίσει σε ταινία την Ωραία Κοιμωμένη.

Εδώ θα σας αναφέρω πως πήρε το θρόνο η Ισαβέλλα από τον αδελφό της, νόμιμο βασιλιά. Εκείνος δεν απόκτησε παιδιά, η γυναίκα του λίγο πριν πεθάνει ο βασιλιάς γέννησε κόρη από τον κλειδούχο.

Η Ισαβέλλα απέδειξε το νόθο της ιστορίας και έτσι έγινε βασίλισσα, παντρεύτηκε τον Ρενδινάνδο, ενωσαν τα δύο βασίλεια τους και έκαναν τη Σεγκόβια πρωτεύουσα της Καστίλης.

Περπατήσαμε στην αίθουσα του θρόνου με τα αραβουργήματα στο ταβάνι και τα πορσελάνινα πλακάκια στους τοίχους, στην αίθουσα όπου ντύθηκε για τη στέψη η Ισαβέλλα, στην αίθουσα της Βουλής με τα πορτρέτα των βασιλιάδων και στην αίθουσα με τις πανοπλίες και τα όπλα. Εξωτερικά δύο παλάτια αριστερά και δεξιά προστάτευαν το κάστρο από τις επιδρομές των εχθρών.

Περιπλανηθήκαμε στα στενά της πόλης θαυμάζοντας τις ρωμανικές εκκλησίες, τα σπίτια με τα οικόσημα και τα ανάποδα για τη βροχή κεραμίδια. Εδώ πέρασαν και άφησαν το στίγμα τους Ρωμαίοι, Άραβες και Γότθοι.

Με τη Σεγκόβια συμπληρώσαμε την παραμονή μας στη Μαδρίτη και έτσι γυρίζοντας στο ξενοδοχείο ετοιμαστήκαμε για τη συνέχεια του ταξιδιού μας, που ήταν η Βαρκελώνη.

5η μέρα. Η Βαρκελώνη ήταν ρωμαϊκή αποικία του 1ου αι. μ.Χ . Στη βιομηχανική επανάσταση κτίστηκε η μεσαιωνική πόλη με στενά δρομάκια, ανήλια σπίτια, με άσχημες συνθήκες ζωής, ακατάλληλη για ανθρώπους. Οι κάτοικοι βρήκαν το θάρρος και το 1874 έφτιαξαν τη σημερινή πόλη τους γκρεμίζοντας τα τείχη και στρέφοντας την προς τη θάλασσα.

Η ρυμοτομία είναι παραλληλόγραμμο, οι γωνίες κομμένες για να περνούν οι άμαξες και σήμερα εξυπηρετούν την οδήγηση. Σύγχρονη, πολύβουη, γεμάτη από νεολαία και τουρίστες με απίστευτη ζωντάνια. Και εδώ οι δρόμοι είναι φαρδείς και τα πεζοδρόμια επίσης με κομψά καφέ, μικρά μεζεδοπωλεία και χιλιάδες καταστήματα επώνυμα και μη.



Βαρκελώνη

Από την κεντρική πλατεία της Καταλονίας ξεκινάει ένας πεζόδρομος «η Rabbla» μήκους 4,5 χλμ που φτάνει στη θάλασσα.

Εκείνο βέβαια που μας εντυπωσίασε περισσότερο ήταν τα περίφημα σπίτια του Gaudi, αρχιτέκτονα του 20ου αι. με ιδέες και τεχνικές, εντελώς διαφορετικές και πολύ πρωτοποριακές για την εποχή του.

Επειδή στη Βαρκελώνη κατοικούσαν πλούσιοι βιομήχανοι, ήθελαν όλοι τα σπίτια τους να ξεχωρίζουν.

Ανάμεσα σε αυτούς μία πλούσια κυρία ανέθεσε στο Gaudi να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το δικό της, το οποίο όταν τελείωσε ήταν τόσο μοντέρνο που η γυναίκα δεν το άντεξε και έπαθε κατάθλιψη, γιατί οι φίλοι της το κορόιδευαν. Εμείς σήμερα θαυμάζουμε το κτίσμα για τις καμπύλες γραμμές του, για τα έντεχνα μπαλκόνια με τα πλουμιστά σιδερένια κάγκελα και τα γλυπτά ταβάνια του.

6η μέρα Η ξενάγηση μας ξεκίνησε την επομένη το πρωί. Περάσαμε από την αρένα που σήμερα είναι εμπορικό και εκθεσιακό κέντρο.

Ανεβαίνοντας στο λόφο Μόντζουκ περάσαμε τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και σταματήσαμε στο ισπανικό χωριό όπου μόνο με προσόψεις αναπαρίστανται οι περιοχές της Ισπανίας.

Το λιμάνι της Βαρκελώνης είναι πέμπτο σε εμπορικότητα και πρώτο σε κρουαζιερόπλοια στον κόσμο. Στη συνέχεια κατεβήκαμε στη παλιά πόλη και επισκεφθήκαμε το μουσείο Πικάσο, όπου παρακολουθήσαμε την πορεία και εξέλιξη του μεγάλου ζωγράφου.



Λιμάνι Βαρκελώνης

Σταθήκαμε στο πορτρέτο της μητέρας του που έκανε σε ηλικία 12 ετών, στον πίνακα «Κοινωνία» με το οποίο ο πατέρας του πείστηκε ότι το παιδί είχε ταλέντο και στον πίνακα «Ετοιμοθάνατη» με το οποίο έγινε δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μαδρίτης.

Στη συνέχεια τα έργα του διαφοροποιούνται, αποκτούν απλές γραμμές, μοντέρνα τεχνική, γίνονται κυβιστικά με δύο διαστάσεις.

Μετά το μουσείο πήγαμε στον Καθεδρικό Ναό αφιερωμένο στην Αγία Οικογένεια, έργο του Gaudi το οποίο όμως δεν πρόλαβε να τελειώσει, γιατί πέθανε και μέχρι σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί παρά μόνο η πλάγια πλευρά, όπου παρίστανται η γέννηση του Χριστού περίτεχνα και στην πίσω πλευρά τα Πάθη και η Ανάσταση και αναμένεται η Δοξολογία.

Το βράδυ του Σαββάτου χαρήκαμε τη νίκη της ποδοσφαιρικής ομάδας των κατοίκων της Βαρκελώνης και απολαύσαμε τους πανηγυρισμούς τους.

Πυροτεχνήματα, φωνές, τραγούδια και χορός αντιλαλούσαν παντού.

7η μέρα Η παραμονή μας στη Βαρκελώνη συμπληρώθηκε με δύο επισκέψεις στη Figeures,όπου έζησε ο ζωγράφος Dali και στη Gerona μία από τις σπουδαιότερες ιστορικές πόλεις της Καταλονίας.



Figueres

Η Gerona ήταν ρωμαϊκή πόλη του 1ου αι. μ.Χ και σήμερα πολλά από τα κτίσματα της ακουμπούν στα ρωμαϊκά τείχη. Εντυπωσιακός ο Καθεδρικός Ναός του 11ου αι. μ.Χ με γοτθική πρόσοψη, νεοκλασικός στα υπόλοιπα και ημιτελής. Για να φτάσει κανείς στην είσοδο, χρειάζεται να ανέβει 99 σκαλοπάτια. Αφού απολαύσαμε τον καφέ μας στην πεντακάθαρη και ήσυχη πλατεία της πόλης, συνεχίσαμε το δρόμο μας για τη Figeures.

Εκεί οι κάτοικοι παραχώρησαν ένα παλιό θέατρο και στη συνέχεια ένα παλιό νοσοκομείο και έγινε η κατοικία και το εργαστήρι του Dali και σήμερα ομώνυμο μουσείο μοντέρνας τέχνης.

Στην είσοδο, μέσα σε μια αίθρια εσωτερική αυλή με γυάλινη στέγη, εκτίθεται μία Κάντιλλακ, το πρώτο ακριβό αυτοκίνητο του ζωγράφου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η αίθουσα με το πρόσωπο της ηθοποιού May West και εκείνου όπου απεικονίζονται ο ζωγράφος και η γυναίκα του να κρατούν όλο το κόσμο.

Ο ίδιος χαρακτήρισε τα έργα του υπερεαλιστικά αλλά ως τεχνοτροπία είναι σουρεαλιστικά.

Οι κυρίες της ομάδας θαύμασαν ιδιαίτερα τα περίτεχνα και με πολύτιμες πέτρες και χρυσαφί κοσμήματα που σχεδίασε ο καλλιτέχνης.

Φτάσαμε στο τέλος του ταξιδιού μας και το τελευταίο βράδυ βρεθήκαμε να απολαμβάνουμε τη γεμάτη ζωντάνια, τραγούδι, χορό, λαϊκή έκφραση του Flamengo.

Τα κοστούμια των χορευτών με χαρούμενα χρώματα, οι φωνές των τραγουδιστών ζεστές και η κίνηση πολύ ζωηρή.

Τελειώνοντας αυτό το οδοιπορικό θέλω να επισημάνω ότι η ομάδα μας λειτούργησε άριστα, φιλικά, δεν παρουσίασε προβλήματα.

Η Αγγελική Λουράντου φρόντισε για την άριστη οργάνωση και ο πρόεδρος του Κυθηραϊκού Συνδέσμου αγκάλιασε όλους τους εκδρομείς με ζεστασιά και ενδιαφέρον, παρακολουθώντας να μη μας λείψει κάτι.

Ήταν ένα ωραίο ταξίδι.

Εύχομαι να ακολουθήσουν και άλλα πολλά.

------------------------------------------------------

Πηγή: kithiraikossindesmos.gr-Μαίρη Μαλάνου

------------------------------------------------------