Σελίδες

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Άνθρωποι ......κατά περίσταση....!!!!!!

Οι Άγιες τούτες μέρες του Πάσχα καθώς και οι ημέρες των Χριστουγέννων αναπτύσουν γύρω μας ένα πολύ περίεργο φαινόμενο.

Σε εφημερίδες, έντυπα, διαδικτυακές ιστοσελίδες και μπλογκς αλλά και σε αμέτρητα e-mails, ενσκήπτουν χιλιάδες "φιλέσπλαχνοι" συνάνθρωποι που με όλη τους τη δύναμη διαλαλούν την φιλεσπλαχνία τους και την αρωγή τους σε άλλους συνανθρώπους μας που έχουνε ανάγκη και ζητάνε και την δική μας συμμετοχή προκειμένου να επιτευχθεί μια πρόσκαιρη καλύτερη ζωή μερικών ημερών η ίσως και ωρών για αυτούς τους συνανθρώπους μας....



Και όλοι προσπαθούν να επωφεληθούν και να κερδίσουν μια θέση στον Παράδεισο δίνοντας ένα ελάχιστο οβολό προκειμένου κάποιοι άνθρωποι να αισθανθούν ΜΟΝΟ για λίγες ημέρες ότι συμμετέχουν στην αληθινή ζωή και δεν πέρασαν σε κάποια άλλη διάσταση, που αισθάνονται ότι υπάρχουν το υπόλοιπο διάστημα του χρόνου...

Η ανθρώπινη υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο, χωρίς δισταγμό, χωρίς ντροπή και ίσως επικροτούμενη από ένα πολύ μεγάλο πλήθος κόσμου...

Η απλή σκέψη ότι με μερικά ευρώ εξαργυρώνεις την υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία και προσφέρεις ένα πιάτο φαϊ σε κάποιον που πεινάει, κυριαρχεί στο περισσότερο κόσμο και εξαφανίζει στις σκιές του μυαλού του όλες τις υπόλοιπες επιπτώσεις και τις αιτίες η τις παθογένειες που προκάλεσαν το φαινόμενο αυτό...

Μαζί με τους απλούς ανθρώπους συμμετέχει στο εγχείρημα και η επίσημη πολιτεία διατυμπανίζοντας πολλάκις τις προσπάθειες αυτές και προβάλοντας τες τηλεοπτικά και ειδησεογραφικά...
Και στην όλη προσπάθεια συμβάλλουν φυσικά και οι επαϊοντες της τηλεοπτικής κουλτούρας, προωθόντας το προϊόν "που πουλάει" αυτή την εποχή...

Κανείς όμως ποτέ δεν αναρωτήθηκε πολλά από αυτά που συμβαίνουν και υπάρχουν γιατί να υπάρχουν...

Κανείς ποτέ δεν αναρωτήθηκε γιατί ένα παιδάκι που πάσχει από κάποιο επικίνδυνο για την ζωή του νόσημα πρέπει να συντρέξει στην φιλεσπλαχνία του πλήθους για να σωθεί και γιατί αυτό δεν είναι απλά ένα πρώτιστο καθήκον και υποχρέωση της πολιτείας .....

Κανείς ποτέ δεν αναρωτήθηκε γιατί ο μόνιμος δρόμος της ανεργίας είναι η εξαθλίωση και η πείνα που πρέπει να καλυφθεί μόνο για τις γιορτινές ημέρες από την φιλεσπλαχνία κάποιων η την βοήθεια της εκκλησίας για όσους είναι απλά τυχεροί και μπορέσουν να συμμετάσχουν...

Κανείς ποτέ δεν αναρωτήθηκε γιατί άποροι άνθρωποι πετιούνται στο δρόμο επειδή δεν βρίσκουν δουλειά και εξαναγκάζονται στην εξαθλίωση και στην καταφυγή σε άθλιους χώρους διαβίωσης....

Κανείς ποτέ δεν μερίμνησε ουσιαστικά για την ΠΛΗΡΗ εξάλειψη της μάστιγας των ναρκωτικών που προσθέτει ένα τεράστιο αριθμό αναξιοπαθούντων στην λίστα των αποκλήρων της ζωής.....

Κάθε τρις και λίγο μιλάμε για ανθρωπιά, κάνουμε συνέδρια για τους φτωχούς και εκδηλώσεις και λυπόμαστε όλοι για κάποιες τραγικές εικόνες που μας δείχνει η τηλεόραση η το διαδίκτυο.

Αλλά μέχρι εκεί απλά λυπόμαστε, ίσως αγανακτούμε αλλά κατά τα άλλα παραμένουμε απαθείς θεατές και βαθειά μέσα μας το μόνο που ευχόμαστε είναι να μην μας αφήσει ο Θεός να φθάσουμε και εμείς σε αυτή την θέση....

Και ύστερα απλά γυρίζουμε σε άλλο κανάλι να δούμε τους οικονομικούς υπολογισμούς της κάθε τυχάρπαστης οικονομικής κουλτούρας.....

Αρκεί λοιπόν να μην είμαστε εμείς, κι έτσι είτε δίνοντας μερικά ευρώ είτε στέλνοντας δακρύβρεχτα μηνύματα, καθησυχάζουμε την συνείδηση μας ότι εμείς κάναμε το καθήκον μας και είμαστε εντάξει, και εμάς επειδή είμαστε καλοί και "αγαπάμε τον πλησίον" θα μας βοηθήσει ο Θεός και δεν θα γίνουμε ο "πλησίον"....

Πιστεύω ό Χριστός που ανασταίνεται απόψε ότι αλλοιώς μας είχε δώσει να καταλάβουμε τι σημαίνει "πλησίον" και αλλοιώς εννούσε το "Αγαπάτε αλλήλους", διότι Επίστευε ότι Ομιλούσε προς ανθρώπους και όχι σε "Ανθρώπους... κατά περίσταση....."...

Καλή Ανάσταση σε όλους και όλες...
----------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης
----------------------------