Τήν Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011 στίς 7 τό ἀπόγευμα στό Λεοντσίνειο Πνευματικό Κέντρο τοῦ Κεραμωτοῦ ἔγινε ἡ παρουσίαση τοῦ βιβλίου «Οἱ ἱστορίες μας» πού ἔγραψαν οἱ μαθητές τῆς Β' τάξης τοῦ Γυμνασίου Κυθήρων μέ τήν καθοδήγηση τῶν καθηγητριῶν τους κ.Ἀδαμαντίας Ἀβραμίδου, κ.Δάειρας Γιαννακάκη καί κ.Εὐδοκίας Χρυσοβέργη.
Στήν ἐκδήλωση παρέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος χρηματοδότησε τήν ἔκδοση. Ἡ ἐκδήλωση πλαισιώθηκε μέ ψαλμούς τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, πού ἔψαλε χορωδία ὑπό τήν δ/νση τοῦ Θεολόγου Καθηγητή Γεωργίου Λουράντου. Γιά τήν ἐργασία των μαθητῶν μίλησε ἡ συνταξιοῦχος Φιλόλογος Καθηγήτρια Ἑλένη Χάρου- Κορωναίου:
Σεβασμιώτατε, συγχαρητήρια πού χρηματοδοτήσατε αὐτό τό κομψό βιβλιαράκι. Κ.Ἀβραμίδου, κ.Γιαννακάκη, κ.Χρυσοβέργη, συγχαρητήρια πού ἐμπνευστήκατε καί προκαλέσατε τή δημιουργία του. Ἀγαπητά μας παιδιά, συγχαρητήρια πού τό γράψατε μέ τήν καθοδήγηση τῶν καθηγητριῶν σας.
Βλέπομε ὅτι γιά τή δημιουργία κάθε πράγματος, πού νοστιμίζει τή ρουτίνα τῆς καθημερινότητας, πρέπει νά συνωμοτήσουν κάποιοι ἄνθρωποι καί νά δώσουν ἀπό τό περίσσευμα τῆς καρδιᾶς τους.
Λοιπόν τί ἀποκόμισα ἀπό τό βιβλίο. Πρῶτα πρῶτα εἶναι ἡ χαρά τῆς δημιουργίας καί τῆς συνεργασίας, πού ἀφήνει κάθε τέτοια προσπάθεια.
Ἔπειτα μέσα ἀπό τίς ἱστορίες τῶν παιδιῶν διαπίστωσα ὅτι ἔχουν ὑγιῆ νοῦ καί φαντασία, σέ μιά ἐποχή πού νεκρώνεται ἡ φαντασία τους μέ τήν καταδυνάστευση τῆς εἰκόνας.
Σήμερα πού κυριαρχεῖ ἡ εἰκόνα μέ τήν τηλεόραση καί τά εἰκονογραφημένα βιβλία, ὅλο καί λιγότερο πιάνομε ἕνα βιβλίο χωρίς εἰκόνες, ὥστε νά ἀναγκαστοῦμε νά χρησιμοποιήσωμε τή φαντασία μας. Τά βρίσκομε ὅλα ἕτοιμα.
Ἀκόμα διαπιστώνει κανείς ὅτι τά παιδιά μας ἔχουν ἔντονη οἰκολογική συνείδηση. Τά σκουπίδια, ἡ μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος, ἡ θηριώδης ἐπέμβαση τοῦ ἀνθρώπου στή φύση, ἡ ἀνεξέλεγκτη ὑλοτομία, πού δέν ἐνδιαφέρεται ἄν θά καταστρέψει τήν εὐτυχία μιᾶς οἰκογένειας τρυποκάρυδων, ἡ κυριαρχία τῆς μπουλντόζας καί τοῦ τσιμέντου, ἡ μόλυνση καί ἡ λεηλασία τῶν δασῶν εἶναι θέματα πού ἔχουν μπεῖ γιά τά καλά στούς προβληματισμούς τους.
Βλέπω ἐπίσης πώς αὐτή ἡ γενιά πού μεγάλωσε μέ τήν εἰκόνα, μέ τήν τηλεόραση, μπορεῖ νά ξεχωρίσει καί νά ἀπορρίψει τήν κακή τηλεόραση καί τίς βλαβερές συνέπειές της, τίς ἐφιαλτικές εἰκόνες πού μποροῦν νά ἀναστατώσουν τόν ὕπνο, νά δηλητηριάσουν τήν ψυχή καί τό νοῦ. Ἀκόμα μέ ἐντυπωσιάζουν οἱ εὐαισθησίες τῶν παιδιῶν.
Τό ἐνδιαφέρον γιά μιά παραπεταμένη καί κακοποιημένη πολυθρόνα, πού μπορεῖ νά ξαναβρεῖ τή θέση της σέ μιά ἐποχή πού πετᾶμε συνέχεια γιά νά ἀνανεώσωμε τό σπιτικό μας, ἡ ἀγάπη γιά τά ζῶα, γιά τά πουλιά, γιά τά πλάσματα τοῦ Θεοῦ, πού ἀπειλοῦνται μέ ἐξαφάνιση, ἡ κραυγή, ἔκκληση πρός τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς «ξανά χαρίστε μας τή γῆ».
Φαίνεται, παιδιά μου, γνωρίζετε αὐτό πού εἶπε ὁ Καζαντζάκης «ὅσο στή γῆ ὑπάρχουν λουλούδια, πουλιά καί παιδιά, μή φοβᾶστε, ὅλα πᾶνε καλά» δηλαδή, μποροῦμε νά ἐλπίζομε, νά ἐλπίζομε ἀλλά καί νά ἐπαγρυπνοῦμε γιά νά μήν ἐξαφανιστοῦν αὐτές οἱ ὑπέροχες εἰκόνες ἀπό τή φύση, πού τόσο φαίνεται νά σᾶς συγκινοῦν, ὅπως μᾶς τίς δίνει ὁ προοιμιακός ψαλμός τοῦ ἑσπερινοῦ «ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν».
Τί ὑπέροχη εἰκόνα τοῦ δάσους! Ἐκεῖ μικρά σπουργίτια χτίζουν τίς φωλιές τους καί ἡ φωλιά τοῦ ἐρωδιοῦ πρώτη καί καλύτερη ἀνάμεσά τους. «Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπᾶσαι καί ζητῆσαι παρά τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς»˙ μικρά λιονταρόπουλα τρέχουν νά ἀναζητήσουν τήν τροφή τους. «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου Κύριε».
Ἐάν τά παιδιά μας δείχνουν τέτοια εὐαισθησία γιά τήν πλάση μποροῦμε νά εἴμαστε αἰσιόδοξοι. Ἀκόμα μέσα ἀπό τίς ἱστορίες τῶν παιδιῶν βγαίνει ἡ πίστη στίς μεγάλες ἀξίες τῆς ζωῆς, ὅπως εἶναι ἡ φροντίδα, ἡ ἀγάπη καί ὁ σεβασμός γιά τούς γονεῖς, ἡ φιλία, ἀκόμα ἡ πειθαρχημένη ζωή, ὁ ἔλεγχος τῆς ἀσυδοσίας, ἡ περιφρόνηση τοῦ βρώμικου χρήματος, σέ μιά ἐποχή πού τά παιδιά μας διαρκῶς ἀκοῦνε γύρω τους γιά βρώμικο χρῆμα.
Ἕνα ἄλλο πολύ αἰσιόδοξο μήνυμα πού βγαίνει ἀπό αὐτό τό βιβλιαράκι εἶναι ὅτι τά παιδιά μας μποροῦν νά χειρίζονται μέ ἐπιτυχία τή γλῶσσα μας, αὐτή τή θεία μουσική, πού λέγεται ἑλληνική γλῶσσα, σέ μιά ἐποχή πού καθημερινά ἀκοῦμε νά τήν κακοποιοῦν.
Καί συγκινοῦμαι περισσότερο μέ τά παιδιά αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, πού δέν ἔχουν μητρική τους γλῶσσα τήν ἑλληνική, πού ἔκαναν δεύτερη πατρίδα τους τήν Ἑλλάδα, πατρίδα τους πνευματική καί χειρίζονται τόσο ὄμορφα τόν Ἕλληνα λόγον γιά νά θυμηθοῦμε τό περίφημο «Ἕλληνες εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι πού μετέχουν τῆς ἑλληνικῆς παιδείας». Μήπως κάτι τέτοιο δέν συνέβη μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο, γιά νά ἀναφέρω μόνο ἕνα γίγαντα, πού δέν γεννήθηκε Ἕλληνας, ὅμως τήν ἑλληνική γλῶσσα χρησιμοποίησε γιά νά ἐκφράσει τά ὑψηλότερα καί τά ὡραιότερα.
Παιδιά μου, νά εἶστε ὑπερήφανοι, πού μαθαίνετε τή γλῶσσα τῶν ἀγγέλων καί πού ἔχετε ἄξιους δασκάλους νά σᾶς τή διδάξουν. Ὅλες τίς γλῶσσες τοῦ κόσμου πρέπει νά τίς τιμοῦμε καί νά τίς σεβόμαστε, ἀλλά στήν ἑλληνική πρέπει νά ὑποκλινόμαστε, γιατί σ'αὐτήν γράφτηκαν τά ἔπη τοῦ Ὁμήρου, οἱ διάλογοι τοῦ Πλάτωνα, ὁ Σιναϊτικός κώδικας, τό πολυτιμότερο χειρόγραφο τοῦ κόσμου μέ τό κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Στήν Ἑλληνική γράφτηκε ὁ ὕμνος τῆς ἀγάπης, ὁ ὕμνος στή Ἐλευθερία, ὁ ἀκάθιστος ὕμνος, τό Ἄξιον ἐστί.
Καί πάλι σᾶς συγχαίρω καί σᾶς εὔχομαι μέ τίς εὐαισθησίες σας καί τούς προβληματισμούς σας, ὅταν θά ἀναλάβετε τά ἠνία, νά ἀλλάξετε τή πορεία αὐτοῦ τοῦ τόπου.
------------------------------
Πηγή: imkythiron.gr
------------------------------