Η γέφυρα του Κατουνίου κτίστηκε επί Αγγλοκρατίας, το 1826. Είναι μία από τις μεγαλύτερες γέφυρες που έχουν κτίσει Οι Άγγλοι στην Ευρώπη, με μήκος 110 μέτρα, πλάτος 6 μέτρα και ανώτατο ύψος 15 μέτρα.
Η γέφυρα στηρίζεται σε 13 τόξα και 12 κυλινδρικές θυρίδες σε απόλυτη συμμετρία. Σύμφωνα με το θρύλο ο άγγλος αρμοστής Mackwell ερωτεύτηκε μια νέα που έμενε στον οικισμό του Κατουνίου.
Πήρε λοιπόν την απόφαση να κατασκευάσει εκεί κοντά μια γέφυρα και να έρχεται να επιβλέπει τα έργα συχνά. Έτσι θα μπορούσε να την συναντάει και να την βλέπει. βόλτα.
Στην πραγματικότητα η γέφυρα αυτή ήταν τμήμα της οδού που θα συνέδεε την πρωτεύουσα των Κυθήρων με το λιμάνι του Αβλέμονα.
Η οδός αυτή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ αφού οι Άγγλοι έφυγαν το 1864 μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων με τη μητέρα Ελλάδα. Σήμερα η γέφυρα αυτή αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού.
Λίγο-πολύ όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους τους Κυθηρίους και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας και του πολιτσμού του νησιού μας, και θέλω να πιστεύω απόλυτα ότι όλοι το σέβονται και του αποδίδουν την ανάλογη τιμή.
Επίσης είναι σε όλους γνωστό και είναι ιδιαίτερα επισημασμένο με κατάλληλο σήμα του Κ.Ο.Κ. ότι το ανώτερο επιτρεπτό όριο βάρους διέλευσης οχημάτων είναι οι 10 τόνοι, σύμφωνα με την Αρχαιολογική υπηρεσία και τις επιστημονικές ειδικές μελέτες που υπάρχουν για την δομική του δυνατότητα.
Τις τελευταίες ημέρες είχα την ατυχή εμπειρία να διαπιστώσω ο ίδιος, ότι η σήμανση του επιτρεπομένου βάρους διέλευσης καταστραγείται κατάφορα και επανειλημένα από κάποια φορτηγά με σχεδόν υπερδιπλάσιο βάρος του επιτρεπομένου, τα οποία μετέφεραν φορτία με πέτρες που εξείχαν καταφανώς από το επίπεδο της καρότσας του φορτηγού, και φυσικά χωρίς να υπάρχει κάποιο σχετικό ζυγολόγιο η άλλη επίσημη απόδειξη περί του πραγματικού φορτίου.
Η υπεύθυνη αρχαιολογική υπηρεσία του νησιού ίσως θα ήταν λογικό να επέμβει κατάλληλα και με την αρωγή της αστυνομίας να επιβάλει την ανάλογη διευθέτηση του θέματος έτσι ώστε να αποφευχθεί η οιαδήποτε φθορά η ζημία στο μνημείο αυτό του πολιτισμού που αποτελεί αληθινό κόσμημα και μοναδικό αξιοθέατο του νησιού μας.
Γιατί ειλικρινά είναι πολύ λυπηρό να σκεφθεί κανείς ότι κάποιος, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η να κερδίσει ελάχιστο χρόνο εναλλακτικής διαδρομής και μερικά λίτρα βενζίνη η πετρέλαιο, θυσιάζει την ασφάλεια του γεφυριού και καταπτύει τον πολιτισμό του νησιού.
Δεν θα πρέπει στον οιονδήποτε βωμό κέρδους και χρήματος να υπάρξει ξανά κίνδυνος για το γεφύρι του Κατουνιού.
Ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί να δημοσιεύσω και 2ο άρθρο για το σχετικό θέμα διότι την επόμενη φορά θα συνοδεύεται με φωτογραφίες διέλευσης και τις πινακίδες του διερχομένου οχήματος.
---------------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης
--------------------------------
--------------------------------