Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ - Γιώργος Τζάννες – Κάφκος (1964-2017)

«Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες»  
Γιώργος Σεφέρης «Μυκήνες»

Μα εκείνος δεν βούλιαξε. 

Πήρε τον δύσκολο δρόμο για τα πάνω… 

Μου έλεγε συχνά: «όλα είναι ένα». Τώρα οδεύει για τα εκεί, στην καρδιά του Ενός.

 
Τον γνώριζα από τα πρώτα μου χρόνια στο νησί. Στις εκθέσεις του και στα καφενεία της Χώρας. Με συγκινούσε η ανάγκη του για αλήθεια πάνω από την αγάπη του για την ομορφιά. Ερχόταν στη Βιβλιοθήκη και μου μιλούσε μ’ ενθουσιασμό περί γλυπτικής, για τις παλαιές γενεαλογίες και τα σύγχρονα χαλάσματα, για τα χρόνια του Λονδίνου, για τον Γιαννούλη Χαλεπά και τον Θεόδωρο Παπαγιάννη, για τις Περιπέτειες ενός Προσκυνητή και για κιτρινισμένες μαοϊκές εφημερίδες και πάντα για φιλόδοξα καλλιτεχνικά σχέδια. Μετά συναντηθήκαμε στο κινηματογραφικό σεμινάριο του Ντίντι. Και στις Κυριακάτικες πεζοπορίες με τον Φρανκ και τον Μελισσοκόμο. Πιο ύστερα, εδώ στην DN-R˙ ετοίμαζε ένα μεγάλο κείμενο για την «Τέχνη στη ζωή μας». Ήθελε να πει πολλά. Δεν πρόλαβε να το τελειώσει, δεν το προλάβαμε…

Σκληρός με την πέτρα και τρυφερός με τους ανθρώπους, ακούραστος με την τέχνη του κι ακατάπαυστα ονειροπόλος, αδιαπραγμάτευτα ευγενής κουβαλούσε κάτι μυστικό κι έδινε την αίσθηση ότι δεν είχε βλάψει ποτέ ούτε μυρμήγκι. Το υλικό αποκτούσε στα χέρια του, στα μάτια του, στα λόγια του άλλην αξία˙ την καλλιτεχνική μεγαλοπρέπεια των ευτελών πραγμάτων.

 
Αν πρέπει να κρατήσω μόνο ένα πράγμα από εκείνον θέλω να θυμάμαι ότι υπήρξε ο πιο αληθινά και ουσιαστικά ανεξάρτητος καλλιτέχνης χωρίς καμμία δέσμευση απέναντι σε συντεχνίες και βολέματα κι εξαγορασμένους επαίνους κι ίσως με την ελάχιστη μπορετή εξάρτηση από τα εγκόσμια. Στέρεα γήινος κι ευφάνταστος, ταπεινά χειρωνακτικός (με την πλήρη ετυμολογική σημασία: ως άναξ χειρών), ανέπνεε μέσα στο μεταφυσικό με τα πιο παράξενα όνειρα διαρκώς σαρκωμένα μπρος στα μάτια του. Το πνεύμα του ανάλαφρα παιδικό κι η αθώα ψυχή του κινούσαν τους βαρύτερους όγκους. Πόσο να αντέξει κανείς το πηγαινέλα από την βαρύτητα στο όνειρο και πάλι πίσω;

Τα περισσότερα περιττεύουν. Ας αναπαυθεί η ψυχή του. Από δω και πέρα θα μιλούν μόνο τα έργα του…
---------------------------------------------------------------------
Πηγή:  dragonerarossa.gr-Δημήτρης Κουτραφούρης
---------------------------------------------------------------------