Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΣ (ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ) ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ - Ένας σπουδαίος οικότοπος εκπέμπει SOS

Η λιμνοθάλασσα της Στρογγύλης αποτελεί έναν σπουδαίο υδροβιότοπο με έκταση 425 στρεμμάτων που εκτείνεται τόσο στο χερσαίο τμήμα του Δήμου Ελαφονήσου, όσο και του πρώην Δήμου Βοιών περιλαμβάνοντας τις μικρότερες λίμνες του Μαγγάνου και του Νερατζιώνα, διαχωρίζεται δε από τη θάλασσα με στενή λωρίδα αμμοθινών.

Λόγω της οικολογικής του σπουδαιότητας ο υδροβιότοπος εντάχθηκε στο προστατευόμενο Δίκτυο NATURA 2000 με Κ.Α 2540002, καθώς επίσης δηλώνεται και στην απογραφή CORINE BIOTOPES.
Στα νερά της λιμνοθάλασσας υπάρχουν ψάρια (κυρίως κέφαλοι, λαβράκια, τσιπούρες), τα οποία εισέρχονται ως γόνος από την θάλασσα (όταν η λιμνοθάλασσα επικοινωνεί με την θάλασσα), εγκλωβίζονται σε αυτήν και μεγαλώνουν.

Η χλωρίδα του υδροβιότοπου συνίσταται από βλάστηση αμμοθινών και αμμωδών ακτών καθώς και αλοφυτική – ημιαλοφυτική βλάστηση.
Περιμετρικά του υγροτόπου αναπτύσσεται φρυγανώδης βλάστηση.

Στα σπάνια και ενδημικά είδη χλωρίδας του βιοτόπου, αναφέρονται ο σπάνιος θαλασσόκεδρος (Juniperus spp.), καθώς η μοναδική Linaria Hellenica και η Silene sedoeides.
Ως προς την πανίδα και ορνιθοπανίδα του υγροβιότοπου, καταγράφονται 80 είδη πουλιών, από τα οποία 17 φωλιάζουν.

Ο υδροβιότοπος είναι ο τελευταίος σταθμός των αποδημητικών πτηνών στο ταξίδι τους για την Αφρική και ο πρώτος όταν την άνοιξη επιστρέφουν.

Το 2011 ο υδροβιότοπος φιλοξένησε εκατοντάδες φλαμίνγκος, ενώ γερανοί φώλιασαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα και δεν έφυγαν,
Παλαιότερα φιλοξένησε και κύκνους.
Επίσης αναφέρονται 2 ερπετά, 4 θηλαστικά, ενώ συχνή είναι η παρουσία της χελώνας Caretta Caretta.

Αν και ο υδροβιότοπος τυπικά προστατεύεται από το Δίκτυο NATURA, τους βιοτόπους CORINE, το πρόγραμμα προστασίας υδροτόπων RAMSAR, τη Συνθήκη της Βέρνης και την οδηγία 92/43 της ΕΟΚ, εντούτοις βρίσκεται στο έλεος της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να εκπέμπει επιθανάτια σημάδια με νεκρά ψάρια που εκβράζονται.

Οπωσδήποτε το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό και οι κίνδυνοι που απειλούν το οικοσύστημα του βιοτόπου πολλοί.

Ο κύριος εμφανής παράγοντας κινδύνου βεβαίως είναι ο ανθρωπογενής και κυρίως η γεωργική δραστηριότητα.

Στον υδροβιότοπο απορρέουν τα όμβρια ύδατα μιας ευρύτερης περιοχής της πεδιάδας των Βατίκων, με αποτέλεσμα να παρασύρουν λόγω έκπλυσης κατάλοιπα λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Επίσης απόβλητα ελαιουργείων που απορρίπτονται σε ρέματα, καταλήγουν στον υδροβιότοπο.

Η ανεξέλεγκτη διάνοιξη δρόμων ακόμα και τσιμεντοστρώσεις στα όρια του βιοτόπου, επιφέρουν τις δικές τους επιπτώσεις.

Η χωρίς όρους και προϋποθέσεις τουριστική δραστηριότητα μέσα στον υγροβιότοπο, έχει και αυτή τις δικές της βλαπτικές συνέπειες.

Η περιβαλλοντική κατάσταση του βυθού του όρμου των Βατίκων, η οποία υποβαθμίζεται και καταστρέφεται από τις συχνές αγκυροβολίες και λοιπές δραστηριότητες μεγάλων πλοίων, έχει άμεσες επιπτώσεις στο οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας την οποία και τροφοδοτεί σε νερό και ζωή.

Ο περιορισμός του υδάτινου όγκου της, λόγω εξάτμισης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αυξάνει τη θερμοκρασία, μειώνει το οξυγόνο και η μη ανανέωση του με οξυγονωμένο θαλασσινό νερό, επιφέρει το θάνατο των ψαριών και της υδρόβιας ζωής.

Η ένταξη του υδροβιοτόπου στο Δίκτυο NATURA το 2000, προέβλεπε τη σύσταση Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης από τους όμορους και ενδιαφερόμενους ΟΤΑ (τότε Δήμο Βοιών και Κοινότητα Ελαφονήσου).

Κάτι το οποίο ποτέ δεν έγινε με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτή η εγκατάλειψη και ασυδοσία.
15 χρόνια μετά που ο υδροβιότοπος πλέον εκπέμπει SOS, επιβάλλεται οι Δήμοι Μονεμβασίας και Ελαφονήσου να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους για τον κατά τα άλλα προστατευόμενο υγροβιότοπο.
-----------------------------------------------
Πηγή: ΤΑ ΒΑΤΙΚΑ - Γιάννης Ψαράκης
-----------------------------------------------