Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Ανοιχτή συζήτηση με επαγγελματίες της Τοπικής Κοινότητας Λιβαδίου

Την Τετάρτη το απόγευμα στο κατάστημα "Βίτσιο" έγινε συγκέντρωση και ανοιχτή συζήτηση των Αντιδημάρχων κ.κ. Κομηνού και Αγγελιουδάκη με επαγγελματίες της Τοπικής Κοινότητας Λιβαδίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως και στην συγκέντρωση των επαγγελματιών της Χώρας-Καψαλίου η προσέλευση των επαγγελματιών ήταν πολύ περιορισμένη με την πλειονότητα των επαγγελματιών απούσα, σε αντίθεση με αυτή των επαγγελματιών της Αγίας Πελαγίας όπου εκεί οι επαγγελματίες προσήλθαν μαζικά, με ιδέες, προτάσεις και υπομνήματα.

Θα παρατηρήσουμε ότι σε ένα τόπο με μειωμένη σοβαρά πληθυσμιακή κάλυψη ο διαχωρισμός και η μοριοποίηση των ενεργειών των επαγγελματιών αποτελεί σοβαρό παράγοντα υποβάθμισης της κοινωνίας η όπως ισχύει από το λαϊκό παραμύθι "μία-μία η κληματόβεργα τσακίζει, αλλά ποτέ δεν τσακίζει το δεμάτι".

Ακόμη θα λέγαμε ότι ανεξάρτητα από οιαδήποτε δημοτική κομματική οντότητα τα επαγγελματικά συμφέροντα αξίζουν ενιαίας αντιμετώπισης και ιδιαίτερης συνοχής.

Μάλιστα θα πρότεινα την κατάργηση των τοπικών ενοτήτων και την δημιουργία ενός Παγκυθηραϊκού συλλόγου επαγγελματιών ανεξάρτητα από ανταγωνισμούς η παλαιότερους σκέψεις και μεθόδους, και πιστεύω ακράδαντα ότι ένας παρόμοιος σύλλογος θα έφερνε πολύ μεγάλη ανάπτυξη αλλά και τεράστιο όφελος για το νησί.

Η δε ισχύς του συγκεκριμμένου συλλόγου θα μπορούσε να επηρεάσει πλέον θετικά οιεσδήποτε αποφάσεις αλλά και κατευθύνσεις οικονομικές, τουριστικές αλλά και αναπτυξιακές του Δήμου και πάντα προς την θετική χροιά.

Τέλος θα ήθελα να προτείνω κάτι πολύ απλό, όσον αφορά την σύγκλιση συμβουλίων με επαγγελματίες αλλά και με κατοίκους για οιαδήποτε προβλήματα.

Η σύγκλιση συμβουλίων σε χώρους καφενείων που ανήκουν στον ένα η τον άλλο επαγγελματία μπορεί να αποτελεί αρνητικό παράγοντα {διότι είπαμε ακόμη στα Κύθηρα υπάρχει το "προσωπικό", δυστυχώς...}. Έτσι λοιπόν μια καλή λύση θα ήταν πια να καθιερωθεί σε κάθε τοπική κοινότητα η σε κάποια όμορη να υπάρχει ένας δημόσιος χώρος {κάποιο δημοτικό κτήριο η δημόσιο κτήριο, π.χ. σχολικό κτήριο η αίθουσα} όπου θα μπορούν να προσέλθουν οι ενδιαφερόμενοι να συμμετάσχουν χωρίς να υπάρχει η δικαιολογία "ότι εγώ εκεί δεν πηγαίνω".

Τέλος κάποτε πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι σαν πολίτες έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να συμμετέχουν αλλά και να εκφράζουν τισ γνώμες και τις ιδέες τους που πρέπει να σημειώνονται και να εξετάζονται προσεχτικά από την οιαδήποτε δημοτική αρχή και εάν είναι χρήσιμες να υϊοθετούνται ανάλογα και να προωθούνται.
---------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης
---------------------------