Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Μια οφειλόμενη προσωπική απάντηση στον κ. Μιχάλη Πρωτοψάλτη

Αφού αγνοήσω οιαδήποτε αναφορά σε υγεία που επί μακρόν είθισται να αναφέρεται κατά τελείως αντιδεοντολογική τακτική αλλά και ανθρώπινη συμπεριφορά.

Σου απευθύνομαι στον ενικό γιατί η ηλικία μου και η εμπειρία μου από τη ζωή και τις καταστάσεις μου το επιτρέπουν. 

Το να ασχολείται κάποιος με τα κοινά του τόπου του είναι από μόνο του τιμητικό γιατί δείχνει ενδιαφέρον και αγάπη προς τον τόπο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. 

Δεν αρκεί όμως αυτό. 


Η ενασχόληση με τα κοινά απαιτεί πολλές αρετές που δεν διαθέτουν όλοι οι άνθρωποι. Μερικές από αυτές είναι η ηρεμία, η καλή προαίρεση, η απουσία προσωπικών επιδιώξεων και συμφερόντων, η ετοιμότητα υιοθέτησης απόψεων και ιδεών ακόμη και από την αντιπολίτευση, η παραδοχή ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί και δεν πρέπει να τα γνωρίζει (ή να νομίζει ότι τα γνωρίζει) όλα. 

Θα μου πεις, υπάρχει τέτοιος άνθρωπος που μας περιγράφεις; Ναι, υπάρχουν τέτοιοι πολιτικοί και δεν χρειάζεται να τους αναφέρουμε. 

Κάθε δημοτική αρχή, όχι μόνο στα Κύθηρα αλλά παντού, μετά από 2 θητείες είναι προφανές ότι αφήνει πίσω της κάποια πράγματα. Αλοίμονο αν δεν άφηνε τίποτε! 

Οι εκλογές όμως αποτελούν τον καλύτερο και τον πιο αδιάψευστο κριτή για όλα τα δημόσια πρόσωπα και τις επιλογές τους. Και οι εκλογές αγαπητέ Μιχάλη είχαν ένα ξεκάθαρο και σαφές αποτέλεσμα. Οι συμπολίτες μας ζήτησαν επίμονα ΑΛΛΑΓΗ στις πολιτικές, στον τρόπο παρεμβάσεων, στον τρόπο διοίκησης και άσκησης του δημοτικού έργου. 

Αλλαγή ζήτησαν οι πολίτες και το 1981, το 1990, το 1996, το 2004, το 2009 κ.λ.π. στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αυτό δεν σημαίνει πως κάθε φορά που αλλάζει μία εθνική ή τοπική αρχή, αυτομάτως η προηγούμενη αρχή καθίσταται άχρηστη και επονείδιστη. Αν αυτό διαβάζεις ως μήνυμα των εκλογών, τότε διαβάζεις λανθασμένα. 

Όλοι αναγνωρίζουν ότι είσαι ένας άνθρωπος με ενεργητικότητα. 
Όλοι όμως ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ με την πρακτική που ακολούθησες τα τελευταία χρόνια. 

Δεν μπορείς να είσαι ΚΑΙ Αντιδήμαρχος και Υπεργολάβος δημοτικών έργων! Όσο και να το δικαιολογήσεις, όσο δικαίωμα και αν έχεις στην εργασία, η αλήθεια είναι αυτή. 

Είχες και έχεις ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ όχι μόνο νομικά αλλά και ηθικά. Δε χρειάζεται στην παρούσα φάση να δημοσιεύσω τις σχετικές σελίδες του πορίσματος του Γ.Λ.Κ. που σε αφορούν προσωπικά, μιας και αποτελούν μέρος μίας ογκώδους δικογραφίας που δεν έχει ακόμα κριθεί ούτε στον πρώτο βαθμό. 

Ακόμα και νομότυπη ή νομιμοφανής να ήταν η εμπλοκή σου στα δημοτικά έργα (που ούτε τέτοια ήταν), δεν ήταν σίγουρα ΗΘΙΚΗ. 

Και θα σου θυμίσω πως το 2009 καταβαραθρώθηκε ολόκληρη Κυβέρνηση στη Χώρα μας επειδή ένας «φωστήρας» του δημόσιου βίου δήλωνε πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». 

Ήταν λοιπόν ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος σου να εμπλακείς στο δημόσιο βίο και να διατηρήσεις ταυτόχρονα την ιδιότητα του επαγγελματία στα δημόσια έργα. 
Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί αυτή η ροή του χρήματος από το δημόσιο ταμείο στον επίσημο ανάδοχο και από εκεί στην ατομική σου επιχείρηση, την οποία κατά τα άλλα όλοι σεβόμαστε για την πολυετή επαγγελματική συνεισφορά της στην αγορά και το νησί. 

Είναι λάθος η άποψή σου ότι «έχεις και εσύ δικαίωμα να εργαστείς». 
Ναι Μιχάλη, έχεις. ΟΧΙ όμως εκμεταλλευόμενος την ιδιότητα του Αντιδημάρχου, όχι «χτυπώντας» όλα σχεδόν τα έργα, όχι με απευθείας αναθέσεις στα αδέρφια σου δεκάδων ποσών των 12 ή των 6 χιλιάδων ευρώ, κοινώς κατατμήσεις που και αυτές ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη. 

Εάν δεν είχες εμπλακεί στο κατασκευαστικό κομμάτι κα άφηνες την επιχείρησή σου να ασχοληθεί μόνο με την εμπορία, πες μου, ποιος συνάδελφός σου θα «τολμούσε» να εκτελέσει έργο στο νησί χωρίς να πάρει τα υλικά από σένα; 

Θα ήσουν πολύ πιο ωφελημένος και δεν θα κινδύνευες με τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, με τα κακουργήματα και τις πειθαρχικές διώξεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα. 

Εργολάβος δημοσίων έργων και αντιδήμαρχος ταυτόχρονα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ όσες δικαιολογίες και αν βρει κανένας. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα σου και φυσικά βαρύνει όχι μόνο εσένα αλλά και τον πρώην Δήμαρχο. Συνεπώς τα περί διαφάνειας κ.λ.π. καταρρίπτονται. 


Σε ό,τι αφορά το Δήμο και το έργο του, αυτά τα έχουμε πει. Μόνο μερικές παρατηρήσεις.

1.    Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Δήμοι επιχορηγούνται τακτικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό με τους ΚΑΠ (Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι) και την ΣΑΤΑ καθώς και με άλλες επιχορηγήσεις, τακτικές ή έκτακτες. 
Εάν τα 3.500.000€ προέκυψαν από τη δική σας διεκδίκηση προς την Κυβέρνηση για αύξηση των ΚΑΠ και των χρηματοδοτήσεων προς το Δήμο, τότε ΕΥΓΕ. 
Εάν όμως αυτά τα χρήματα αποτελούν απλή συσσώρευση των χρηματοδοτήσεων του Δήμου επί 8 οικονομικά έτη που ασκήσατε τη διοίκηση, τότε απλά σημαίνει ότι μαζεύατε τα χρήματα, δεν τα αποδίδατε σε έργο στην τοπική κοινωνία και έτσι συσσωρεύτηκε αυτό το ποσό. 
Απλά μαθηματικά. 

Αυτή όμως η πρακτική είναι λανθασμένη. Εάν αυτά τα χρήματα τα είχατε χρησιμοποιήσει σωστά, π.χ. αναβαθμίζοντας ριζικά το δίκτυο ύδρευσης (και όχι αποσπασματικά ούτε με τη γνωστή μέθοδο του αντιδημάρχου-υδραυλικού), αγοράζοντας καινούργια οχήματα για την καθαριότητα, προσλαμβάνοντας νέου προσωπικό Π.Ε. και Τ.Ε. τότε που μπορούσατε (πριν το 2010), ίσως και να μη χάνατε τις εκλογές. 

Καλό λοιπόν το ταμειακό υπόλοιπο αλλά φαίνεται ότι δεν έπεισε τον κόσμο για τη συνέχιση της διοίκησης Κουκούλη. Για να τα λέμε όμως όλα, και επειδή έχουμε ακούσει και το νέο Δήμαρχο να το παραδέχεται δημοσίως (και μπράβο του), είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι η διοίκηση Κουκούλη δεν ενέπλεξε το Δήμο σε δάνεια και τραπεζικές υποχρεώσεις όπως έκαναν πολλοί Δήμοι στην Ελλάδα και τώρα πολλοί νέοι Δήμαρχοι τραβάνε τα μαλλιά τους.

2. Η οργάνωση του Δήμου είναι μία μεγάλη καμένη υπόθεση. Ο Δήμος αγαπητέ Μιχάλη ΔΕΝ παραδόθηκε οργανωμένος και το ξέρεις καλά. Ούτε η κατανομή των αρμοδιοτήτων στο υπάρχουν προσωπικό ήταν η σωστή, ούτε ακόμα και η μόνιμη τοποθέτηση υπαλλήλων στον Ποταμό ήταν ενδεδειγμένη. Θα μπορούσατε εδώ και χρόνια να προσλάβετε μόνιμο προσωπικό, πριν τις απαγορεύσεις προσλήψεων του μνημονίου. Το ότι δεν το κάνατε, σας προσδίδει ευθύνη και αυτή είναι η αλήθεια.

Στο κάτω - κάτω οι απόψεις σου ότι λόγω του τεράστιο έργου σας, έπρεπε να κυβερνάτε αιωνίως αποτελούν τουλάχιστον παράκρουση. 

Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου γίνονται εκλογές και οι εκλογές έχουν λόγο και νόημα ύπαρξης. 

Υπερασπίσου το έργο σου, καλά κάνεις, όμως μην κατηγορείς τον Κυθηραϊκό Λαό ότι έκανε λάθος επιλογή. Αυτό είναι τραγικός ξεπεσμός. ΠΟΤΕ το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι λανθασμένο αφού προκύπτει μέσα από τη δημοκρατικότερη διαδικασία που είναι το παραβάν και η κάλπη. 

Ο Κυθηραϊκός Λαός ζήτησε ΑΛΛΑΓΗ, δεν ήθελε να σε βλέπει άλλο με το κατσαβιδάκι σου να κομπάζεις δίπλα στα αντλιοστάσια και τις δεξαμενές, το ΑΠΕΡΡΙΨΕ αυτό, 
ΤΙ δεν καταλαβαίνεις; 

Ο λαός ζήτησε νέα οργάνωση του Δήμου και των υπηρεσιών του, ζήτησε αλλαγή πολιτικής, ζήτησε να σταματήσουν επιτέλους οι Αντιδήμαρχοι να είναι και εργολήπτες, ζήτησε να μην υπάρχει κομπασμός και εγωισμός στην άσκηση της διοίκησης και όλα αυτά που επί 8 χρόνια τον ταλαιπώρησαν ζήτησε να αλλάξουν. 

Εάν η νέα Δημοτική Αρχή αποδειχθεί ανίκανη να κάνει πράξη την αλλαγή, τότε σε 5 χρόνια έχουμε πάλι εκλογές… και τότε ο λαός πάλι θα δώσει την απάντησή του. 

Εάν όμως πιστεύεις ότι επί 5 χρόνια θα διασώσεις την πολιτική σου ύπαρξη με τον τρόπο που μέχρι σήμερα κάνεις αντιπολίτευση, τότε σε συμβουλεύω ότι κινείσαι λανθασμένα. 

Ο ρόλος της αντιπολίτευσης πλέον έχει αλλάξει, έχει ξεφύγει από τις δεκαετίες του 80 και του 90. Ο κόσμος απαιτεί από την Αντιπολίτευση ήπιους τόνους, απουσία ειρωνείας και πυροτεχνημάτων, πλήρη διάθεση συνεργασίας και προτάσεις για το καλό του τόπου. 

Συνεργασία που μπορεί να γίνεται επί της ουσίας και όχι με μία διαρκή υπεράσπιση του προηγούμενου δημοτικού έργου (που ο λαός επαναλαμβάνω αποδοκίμασε) γιατί καταντάει βαρετό και κουράζει. 

Οι εκλογές τελείωσαν. 
Μην κατηγορείτε άλλο (άμεσα ή έμμεσα) τον λαό για λανθασμένη επιλογή, αυτό είναι κατάντια. 

Συνεργαστείτε για το καλό του τόπου και καταπιείτε επιτέλους την (δικαιολογημένη ή όχι) πικρία σας για το εκλογικό αποτέλεσμα. Ο λαός αυτό απαιτεί από όλες τις παρατάξεις: συνεργασία, ομόνοια, σύμπνοια, ηρεμία, ομαλότητα. 

Σε ό,τι αφορά τις απειλές περί προσφυγής στη Δικαιοσύνη, σε ενημερώνω ότι η δημοσιογραφία δεν απειλείται ούτε εκβιάζεται και προφανώς ό,τι γράφω και αναφέρω μπορώ να το ΑΠΟΔΕΙΞΩ.

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν λοιπόν…

Μια ύστερη συμβουλή είναι ότι η συνεχής δημοσίευση του εκάστοτε πινακίου σε κάθε δικαστική πράξη απλά κουράζει και ειδικά επειδή επαναλαμβάνεται με την ίδια επωδό. 
Μία απλή ανακοίνωση χωρίς πολλά «δικαιολογητικά» θα ήταν πολύ πιο σωστή.

Και για να κλείσω το θέμα σου παραθέτω το κείμενο για την ελευθερία των δημοσιεύσεων και την ελευθερία του τύπου για να αντιληφθείς ότι όποιος σου έδωσε την συμβουλή η τις κατευθύνσεις μάλλον έκανε λάθος και δεν είναι ενήμερος αρκετά.


ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤA BLOG

H ελευθερία έκφρασης που εξασφαλίζουν τα ιστολόγια στους κατόχους και τους επισκέπτες – χρήστες τους προστατεύεται συνταγματικά μέσα από ένα πλέγμα διατάξεων. Καταρχήν, η ελευθερία εκφράσεως κατοχυρώνεται στο άρθρο 14 § 1 Σ και στο άρθρο 10 § 1 ΕΣΔΑ. Η διάταξη του άρθρου 14 § 1 Σ αναφέρεται στην προφορική, γραπτή και δια του τύπου έκφραση και διάδοση των στοχασμών, ωστόσο, γίνεται δεκτό ότι η αναφορά αυτή είναι ενδεικτική. Ως εκ τούτου, στο προστατευτικό πεδίο της διάταξης αυτής εμπίπτει και η χρήση του Διαδικτύου, εν γένει.
 
Αντίστοιχα, το άρθρο 10 § 1 ΕΣΔΑ με πιο γενική διατύπωση ορίζει ότι το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης και την ελευθερία λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών χωρίς επέμβαση δημόσιων αρχών και πέρα από σύνορα. Η διάταξη αυτή συνοδεύεται, βεβαίως, από τη ρήτρα ότι περιορισμοί του δικαιώματος πρέπει να αποτελούν αναγκαία μέτρα σε μια δημοκρατική κοινωνία.
 
Άλλες διατάξεις που κατοχυρώνουν την προστασία της ελευθερίας της έκφρασης είναι το άρθρο 19 § 2 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακηρύξεως για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το οποίο έχει εμπνεύσει πολλά συνταγματικά κείμενα ανά τον κόσμο και, αν και δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, αναδεικνύεται ως πρόσφορη νομική βάση σε διεθνές επίπεδο για την κατοχύρωση της ελευθερίας εκφράσεως στα ιστολόγια.
 
Αν αναλύσουμε ειδικότερα το περιεχόμενο του δικαιώματος στην ελευθερία της γνώμης γίνεται σαφές ότι βρίσκει πλήρη εφαρμογή στα ιστολόγια. Ειδικότερα, όπως γίνεται δεκτό, η ελευθερία της γνώμης περιλαμβάνει το δικαίωμα της διαμόρφωσης, κατοχής, έκφρασης, διάδοσης, αποσιώπησης και λήψης γνώμης, καλύπτει δε ιδέες, γεγονότα, μηνύματα, ειδήσεις, απόψεις με ιδεολογικό υπόβαθρο ή κερδοσκοπικό κίνητρο ή ακόμα και για ψυχαγωγία ή ικανοποίηση της περιέργειας του αποδέκτη. Επομένως, το δικαίωμα προστατεύει κάθε είδους μήνυμα που μεταδίδεται στο Διαδίκτυο και ειδικότερα, τις δημοσιεύσεις στα πάσης φύσεως ιστολόγια.
 
Επιπλέον, η ελευθερία εκφράσεως καλύπτει τόσο τις προσωπικές απόψεις πολιτικού, κοινωνικού, φιλοσοφικού ή ιδεολογικού χαρακτήρα, όσο και τη μετάδοση πληροφοριών και στατιστικών στοιχείων, στα οποία μπορεί να βασισθεί η διαμόρφωση γνώμης κοκ. Επομένως, δεν πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα στις πληροφορίες που δημοσιεύονται στα ιστολόγια και να αποκλείονται από τη συνταγματική προστασία οι απλές πληροφορίες που δεν εμπεριέχουν αξιολογικές κρίσεις.
 
Η ελευθερία εκφράσεως στα ιστολόγια περιλαμβάνει, ειδικότερα, τη δυνατότητα των κατόχων των ιστολογίων με τις αναρτήσεις τους και των επισκεπτών με τα σχόλια επί αυτών, να εκφράζουν τη γνώμη τους ακόμα και με προκλητική διατύπωση. Η διατύπωση της γνώμης θα πρέπει να μην έχει δυσμενείς συνέπειες και να μην περιορίζεται από την υποχρέωση λ.χ. να μη διατυπώνονται αιρετικές απόψεις σε θρησκευτικά θέματα ή ακραίες πολιτικές απόψεις.
 
Βεβαίως, η ελευθερία έκφρασης σύμφωνα με το Σύνταγμα υπόκειται στην επιφύλαξη του νόμου. Το εν λόγω δικαίωμα δεν περιλαμβάνει την ελευθερία εξυβρίσεως ή συκοφαντικής δυσφημήσεως τρίτων προσώπων. Έχει νομολογηθεί δε ότι η τιμώρηση των εγκλημάτων κατά τιμής, ακόμα και όταν διαπράττονται στο Διαδίκτυο, συνιστά θεμιτό περιορισμό της ελευθερίας της γνώμης. Σχετικά βρίσκει εφαρμογή όμως η διάταξη του άρθρου 367 § 1 ΠΚ που ορίζει ότι δεν αποτελούν άδικη πράξη οι δυσμενείς κρίσεις και εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Συνακόλουθα, ο κάτοχος ιστολογίου έχει τη δυνατότητα να προβεί σε δυσμενείς κρίσεις προκειμένου να γνωστοποιήσει στους χρήστες του Διαδικτύου ένα σημαντικό γεγονός που αφορά την κοινή γνώμη δίχως τις κυρώσεις του νόμου.
 
Ιδίως όσον αφορά τα δημόσια πρόσωπα, γίνεται δεκτό ότι τα όρια της αποδεκτής κριτικής είναι ευρύτερα από ό,τι σε σχέση με έναν απλό ιδιώτη, καθώς το δημόσιο πρόσωπο εκτίθεται αναπόφευκτα στον έλεγχο των πράξεων του. Μάλιστα, η ελληνική έννομη τάξη αναγνωρίζει ότι το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μπορεί να οδηγήσει στην αποκάλυψη ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων όταν η επεξεργασία αφορά δεδομένα δημοσίων προσώπων που συνδέονται όμως με την άσκηση δημοσίου λειτουργήματος. Αυτό προβλέπεται ειδικότερα ως εξαίρεση από τον κανόνα της απαγόρευσης της επεξεργασίας ευαίσθητων δεδομένων στο ν. 2472/1997.
 
Η ελευθερία της έκφρασης συνδέεται και με το δικαίωμα πληροφόρησης στην παθητική του διάσταση, η οποία προϋποθέτει τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης. Το δικαίωμα στην πληροφόρηση προστατεύεται άλλωστε δυνάμει του άρθρου 5 Α § 1 Σ, το οποίο αποκλείει απαγορεύσεις στην πρόσβαση στο Διαδίκτυο και σε πηγές ενημέρωσης, όπως είναι τα ιστολόγια. Αντίστοιχα, η ελευθερία της δημιουργίας ιστολογίου προστατεύεται συνταγματικά βάσει της διάταξης του άρθρου 5 Α § 2 Σ που κατοχυρώνει το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας.

Ιδιαίτερα ζητήματα προκαλεί η ανωνυμία στην περίπτωση των ιστολογίων. Γενικά, η ανωνυμία στο Διαδίκτυο είναι δικαίωμα που απορρέει από την ιδιωτικότητα, η οποία προστατεύεται αποτελεσματικά όταν δεν αποκαλύπτονται τα προσωπικά στοιχεία των χρηστών υπηρεσιών του Διαδικτύου. Η ανώνυμη έκφραση, όπως και η χρήση ψευδωνύμου, είναι επίσης συνιστώσα της ελευθερίας εκφράσεως και χρησιμοποιείται κατά κόρον στα πλαίσια της δημοσιογραφίας.


----------------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης
      ----------------------------------------