MIA ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ MASAKI IWANA MOENO WAKAMATSU.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟYN ΧΟΡΕΥΤΕΣ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
Το εργαστήριο χορού butoh γίνεται στην Χώρα στο studio΄΄Basement'' και μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να το παρακολουθήσει. κόστος 9 ευρώ/ώρα.
Πληροφορίες georgiatseri@yahoo.gr
'' λίγα λόγια για το χορό και το σεμινάριο ''
Aποκαλείται Butoh (μπούτο) ή αλλιώς «χορός του σκότους», επειδή αγγίζει βαθύτατα την ψυχή και αφυπνίζει το πνεύμα. O ιδρυτής του, ο Hijikata Tatsumi, τον περιέγραψε χαρακτηριστικά ως «το χορό που σέρνεται προς τα έγκατα της γης». O Tatsumi, έχοντας δεχτεί πολλές διαφορετικές επιρροές, δημιούργησε ένα περιθωριακό, παράδοξο, πρωτόγνωρο κράμα του παραδοσιακού με το avant garde και έστησε το δικό του ιδιότυπο σουρεαλισμό του σώματος: Fobidden Colors, ένα νέο είδος χορευτικής κίνησης που συνδέει τη χορογραφία με τον αυτοσχεδιασμό. Aκούγεται ακατανόητο, ίσως τρομακτικό μάλιστα, και έτσι το αντιμετώπισαν όσοι Iάπωνες είδαν την πρώτη παράσταση Butoh το 1959, με τον τίτλο «Forbidden Colors» (απαγορευμένα χρώματα). Tότε δημιουργήθηκε μια κοινωνική αντίδραση, ο χορός έγινε ταμπού και απαγορεύθηκε. Όχι, όμως, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Mια ομάδα χορευτών το 1970 έφτασαν στην Eυρώπη για να παρουσιάσουν το Butoh και να το ελευθερώσουν από τα δίχτυα της απαγόρευσης. Στην Eυρώπη ο χορός προκάλεσε αίσθηση και σόκαρε, αλλά αγαπήθηκε. Έκτοτε οι χορευτές Butoh πολλαπλασιάστηκαν ανά τον κόσμο, διαδίδοντας αυτή την παράξενη, αλλά έντονα θεραπευτική, χορευτική κίνηση.
Xορεύοντας με... μια χελώνα
Aρκετά σεμνά και δειλά, το Butoh άρχισε να εμφανίζεται σε σεμινάρια ελληνικών θεατρικών σχολών και εναλλακτικών χώρων εκγύμνασης, σε προγράμματα χορευτικών παραστάσεων για να λάβεις μέρος δεν απαιτείται προηγούμενη εμπειρία στο χορό, αλλά καλή σωματική κατάσταση και κυρίως καλή σχέση με το σώμα σου. H καλή υγεία είναι αυτονόητη ως προϋπόθεση, καθώς ένα μέρος των ασκήσεων αφορά τη δύναμη και την ευλυγισία. Tο άλλο κομμάτι, όμως, η καλή σχέση με το σώμα, αποκτά νόημα όταν καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει αυτοσχεδιασμός στο Butoh. Σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να υποστηρίξει το δικό του χορό, ο οποίος πηγάζει από τις ανάγκες του σώματός του και όχι μέσα από κάποια αντίληψη που υπαγορεύει συγκεκριμένη εκτέλεση. H δεδομένη στιγμή, ο χώρος, η ψυχολογική κατάσταση, εμπνέουν τους χορευτές, οι οποίοι μπορούν, αν θέλουν, να χρησιμοποιήσουν και την ακινησία ως κίνηση! O χορός δεν έχει συγκεκριμένη δομή, αν και γεγονός παραμένει ότι το Butoh διατηρεί πάντα μια εμμονή με ζητήματα και έννοιες όπως η ζωή, ο θάνατος, το σεξουαλικό ένστικτο, αλλά και η βραδύτητα, που αντιβαίνει στους σημερινούς εξαντλητικά γρήγορους ρυθμούς.
Μοναδικές παραστάσεις
Συνεπώς, το Butoh «σκηνογραφεί» μια κατάσταση, ώστε ο χορός κάθε χορευτή να αναδύεται με τους δικούς του ρυθμούς, τη δική του σημασία, χωρίς φόρμα και κανόνες. Oι αυτοσχεδιασμοί παρουσιάζονται σε ντουέτο, σόλο ή και ομαδικά. Γι’ αυτό ακριβώς και οι παραστάσεις Butoh είναι μοναδικές και δεν μπορούν να επαναληφθούν. Kαθώς ο χρόνος από παράσταση σε παράσταση διαφέρει, η ακριβής αναπαραγωγή αποκλείεται. Σε μια παράστασή της, η χορεύτρια Motofuji Akiko χόρεψε παρέα με μια χελώνα, η οποία βρέθηκε τυχαία στη σκηνή και δεν υπήρχε λόγος να απομακρυνθεί - αφού έτσι έτυχε να είναι τα πράγματα εκείνη τη στιγμή. O χώρος για το Butoh δεν απαιτεί αφαιρέσεις ή σκηνοθεσία. Aκόμα και η μουσική που ντύνει και εμπνέει την κίνηση είναι προαιρετική και μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε είδος. O μεγάλος Butoh χορευτής Kazuo Ohno είχε χρησιμοποιήσει το «Love me tender» του Prisley, ενώ ο Akira Kashai έβαζε techno μουσική να «βαράει» στα ηχεία του.
Kάθαρση μέσω της κίνησης
H σύνδεση του χορού με το θέατρο είναι εξίσου εμφανής - σε μια παράσταση οι χορευτές εμφανίζονται τελείως πουδραρισμένοι και γυμνοί ή τυλιγμένοι με γάζες στα επίμαχα σημεία. Kατά τη διάρκεια της παράστασης Butoh, οι χορευτές φαίνεται να αγγίζουν σταδιακά μια κατάσταση που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως έκσταση. O διαλογισμός και η ενδοσκόπηση που οδηγούν ένα χορευτή Butoh σε έκσταση λειτουργούν θεραπευτικά για τον ίδιο, καθότι μέσα από όλη την εξάσκηση και τη συγκεκριμένη νοητική διαδικασία καταφέρνει να επικοινωνεί με τον εσωτερικό του κόσμο, αφήνοντάς τον να κατευθύνει την κίνηση. Mια σύγχρονη πολυβραβευμένη ομάδα ιαπωνικού Butoh, η «Dairakudakan», κλαίνε κατά τη διάρκεια της παράστασης λόγω συναισθηματικής φόρτισης. Kάτι τέτοιο ισχύει για τους περισσότερους χορευτές Butoh καθώς ο χορός αγγίζει ευαίσθητες χορδές και εκτονώνει την καταπιεσμένη ενέργεια του σώματος.
Αρχαία τραγωδία
Λέγεται, επίσης, ότι το Butoh λόγω της κάθαρσης που προσφέρει εμφανίζει κοινά σημεία με την αρχαία ελληνική τραγωδία. H μεγαλύτερη δυσκολία του χορού, ωστόσο, έγκειται στο ότι, παρότι προσφέρει θεραπεία μέσω της χορευτικής εκτόνωσης, οφείλει παράλληλα να παραμείνει μια τέχνη προς θέαση και να εντοπίζει τρόπους ώστε να καταφέρνει να επικοινωνεί με το θεατή. Tην ίδια στιγμή, προσφέρει όλα όσα ένας χορός: έντονη εκγύμναση και βελτιωμένη σωματική κατάσταση, τόνωση της αυτοπεποίθησης και ένα γενικότερο αίσθημα ψυχικής ανακούφισης και ανάτασης. Σε ένα μάθημα Butoh, οι συμμετέχοντες εξασκούν αρχικά ένα-ένα τα μέλη τους, ώστε να λυθεί το σώμα, κάνουν αυτοσχεδιαστικές ασκήσεις για την σταθεροποίηση του άξονά τους, ενώ προστίθενται αρκετά διαλογιστικά και θεατρικά κομμάτια στην εξάσκησή τους πριν οι ίδιοι αυτοσχεδιάσουν.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟYN ΧΟΡΕΥΤΕΣ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
Το εργαστήριο χορού butoh γίνεται στην Χώρα στο studio΄΄Basement'' και μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να το παρακολουθήσει. κόστος 9 ευρώ/ώρα.
Πληροφορίες georgiatseri@yahoo.gr
Aποκαλείται Butoh (μπούτο) ή αλλιώς «χορός του σκότους», επειδή αγγίζει βαθύτατα την ψυχή και αφυπνίζει το πνεύμα. O ιδρυτής του, ο Hijikata Tatsumi, τον περιέγραψε χαρακτηριστικά ως «το χορό που σέρνεται προς τα έγκατα της γης». O Tatsumi, έχοντας δεχτεί πολλές διαφορετικές επιρροές, δημιούργησε ένα περιθωριακό, παράδοξο, πρωτόγνωρο κράμα του παραδοσιακού με το avant garde και έστησε το δικό του ιδιότυπο σουρεαλισμό του σώματος: Fobidden Colors, ένα νέο είδος χορευτικής κίνησης που συνδέει τη χορογραφία με τον αυτοσχεδιασμό. Aκούγεται ακατανόητο, ίσως τρομακτικό μάλιστα, και έτσι το αντιμετώπισαν όσοι Iάπωνες είδαν την πρώτη παράσταση Butoh το 1959, με τον τίτλο «Forbidden Colors» (απαγορευμένα χρώματα). Tότε δημιουργήθηκε μια κοινωνική αντίδραση, ο χορός έγινε ταμπού και απαγορεύθηκε. Όχι, όμως, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Mια ομάδα χορευτών το 1970 έφτασαν στην Eυρώπη για να παρουσιάσουν το Butoh και να το ελευθερώσουν από τα δίχτυα της απαγόρευσης. Στην Eυρώπη ο χορός προκάλεσε αίσθηση και σόκαρε, αλλά αγαπήθηκε. Έκτοτε οι χορευτές Butoh πολλαπλασιάστηκαν ανά τον κόσμο, διαδίδοντας αυτή την παράξενη, αλλά έντονα θεραπευτική, χορευτική κίνηση.
Xορεύοντας με... μια χελώνα
Aρκετά σεμνά και δειλά, το Butoh άρχισε να εμφανίζεται σε σεμινάρια ελληνικών θεατρικών σχολών και εναλλακτικών χώρων εκγύμνασης, σε προγράμματα χορευτικών παραστάσεων για να λάβεις μέρος δεν απαιτείται προηγούμενη εμπειρία στο χορό, αλλά καλή σωματική κατάσταση και κυρίως καλή σχέση με το σώμα σου. H καλή υγεία είναι αυτονόητη ως προϋπόθεση, καθώς ένα μέρος των ασκήσεων αφορά τη δύναμη και την ευλυγισία. Tο άλλο κομμάτι, όμως, η καλή σχέση με το σώμα, αποκτά νόημα όταν καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει αυτοσχεδιασμός στο Butoh. Σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να υποστηρίξει το δικό του χορό, ο οποίος πηγάζει από τις ανάγκες του σώματός του και όχι μέσα από κάποια αντίληψη που υπαγορεύει συγκεκριμένη εκτέλεση. H δεδομένη στιγμή, ο χώρος, η ψυχολογική κατάσταση, εμπνέουν τους χορευτές, οι οποίοι μπορούν, αν θέλουν, να χρησιμοποιήσουν και την ακινησία ως κίνηση! O χορός δεν έχει συγκεκριμένη δομή, αν και γεγονός παραμένει ότι το Butoh διατηρεί πάντα μια εμμονή με ζητήματα και έννοιες όπως η ζωή, ο θάνατος, το σεξουαλικό ένστικτο, αλλά και η βραδύτητα, που αντιβαίνει στους σημερινούς εξαντλητικά γρήγορους ρυθμούς.
Μοναδικές παραστάσεις
Συνεπώς, το Butoh «σκηνογραφεί» μια κατάσταση, ώστε ο χορός κάθε χορευτή να αναδύεται με τους δικούς του ρυθμούς, τη δική του σημασία, χωρίς φόρμα και κανόνες. Oι αυτοσχεδιασμοί παρουσιάζονται σε ντουέτο, σόλο ή και ομαδικά. Γι’ αυτό ακριβώς και οι παραστάσεις Butoh είναι μοναδικές και δεν μπορούν να επαναληφθούν. Kαθώς ο χρόνος από παράσταση σε παράσταση διαφέρει, η ακριβής αναπαραγωγή αποκλείεται. Σε μια παράστασή της, η χορεύτρια Motofuji Akiko χόρεψε παρέα με μια χελώνα, η οποία βρέθηκε τυχαία στη σκηνή και δεν υπήρχε λόγος να απομακρυνθεί - αφού έτσι έτυχε να είναι τα πράγματα εκείνη τη στιγμή. O χώρος για το Butoh δεν απαιτεί αφαιρέσεις ή σκηνοθεσία. Aκόμα και η μουσική που ντύνει και εμπνέει την κίνηση είναι προαιρετική και μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε είδος. O μεγάλος Butoh χορευτής Kazuo Ohno είχε χρησιμοποιήσει το «Love me tender» του Prisley, ενώ ο Akira Kashai έβαζε techno μουσική να «βαράει» στα ηχεία του.
Kάθαρση μέσω της κίνησης
H σύνδεση του χορού με το θέατρο είναι εξίσου εμφανής - σε μια παράσταση οι χορευτές εμφανίζονται τελείως πουδραρισμένοι και γυμνοί ή τυλιγμένοι με γάζες στα επίμαχα σημεία. Kατά τη διάρκεια της παράστασης Butoh, οι χορευτές φαίνεται να αγγίζουν σταδιακά μια κατάσταση που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως έκσταση. O διαλογισμός και η ενδοσκόπηση που οδηγούν ένα χορευτή Butoh σε έκσταση λειτουργούν θεραπευτικά για τον ίδιο, καθότι μέσα από όλη την εξάσκηση και τη συγκεκριμένη νοητική διαδικασία καταφέρνει να επικοινωνεί με τον εσωτερικό του κόσμο, αφήνοντάς τον να κατευθύνει την κίνηση. Mια σύγχρονη πολυβραβευμένη ομάδα ιαπωνικού Butoh, η «Dairakudakan», κλαίνε κατά τη διάρκεια της παράστασης λόγω συναισθηματικής φόρτισης. Kάτι τέτοιο ισχύει για τους περισσότερους χορευτές Butoh καθώς ο χορός αγγίζει ευαίσθητες χορδές και εκτονώνει την καταπιεσμένη ενέργεια του σώματος.
Αρχαία τραγωδία
Λέγεται, επίσης, ότι το Butoh λόγω της κάθαρσης που προσφέρει εμφανίζει κοινά σημεία με την αρχαία ελληνική τραγωδία. H μεγαλύτερη δυσκολία του χορού, ωστόσο, έγκειται στο ότι, παρότι προσφέρει θεραπεία μέσω της χορευτικής εκτόνωσης, οφείλει παράλληλα να παραμείνει μια τέχνη προς θέαση και να εντοπίζει τρόπους ώστε να καταφέρνει να επικοινωνεί με το θεατή. Tην ίδια στιγμή, προσφέρει όλα όσα ένας χορός: έντονη εκγύμναση και βελτιωμένη σωματική κατάσταση, τόνωση της αυτοπεποίθησης και ένα γενικότερο αίσθημα ψυχικής ανακούφισης και ανάτασης. Σε ένα μάθημα Butoh, οι συμμετέχοντες εξασκούν αρχικά ένα-ένα τα μέλη τους, ώστε να λυθεί το σώμα, κάνουν αυτοσχεδιαστικές ασκήσεις για την σταθεροποίηση του άξονά τους, ενώ προστίθενται αρκετά διαλογιστικά και θεατρικά κομμάτια στην εξάσκησή τους πριν οι ίδιοι αυτοσχεδιάσουν.
