Έστω ότι είναι Οκτώβριος και μπαίνεις στο πλοίο μια Παρασκευή απόγευμα, για να πας στο Τσιρίγο να παρακολουθήσεις το 8ο Διεπιστημονικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Νέων Επιστημόνων, με τίτλο «Περιβάλλον και Βιώσιμη Ανάπτυξη. Οικονομία, Διακυβέρνηση και Φυσικοί Πόροι μετά τη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών Ρίο +20», που διοργανώνει το ΕΚΕΠΕΚ του Παντείου Πανεπιστημίου.
Φθάνοντας, λοιπόν, θα συγκατοικήσεις με άγνωστους ανθρώπους, που θέλοντας και μη θα τους κάνεις φίλους σου για μια ζωή. Θα φας για πρωινό λαδοπαξίμαδα με μέλι θυμαρίσιο και θα πάθεις την πλάκα σου, ενώ σε μία ώρα θα πρέπει να είσαι στο σχολείο απέναντι, γιατί θα ξεκινήσουν οι διαλέξεις.
Θα μείνεις μία εβδομάδα, θα μάθεις για τη Βιοηθική, την αφαλάτωση, τις περιοχές NATURA των Κυθήρων και Αντικυθήρων, τα μονοπάτια του νησιού, τα βότανα, την ιστορία του παλιού ελαιοτριβείου στον Καραβά που έγινε φούρνος και πάρα πολλά άλλα. Και θα περπατήσεις στα μονοπάτια και θα πατήσεις αναγκαστικά πάνω στο θυμάρι και τη ρίγανη, που θα μοσχοβολήσουν. Θα σκεφτείς ‘δεν μπορεί, είναι μαγικά‘! Εν τω μεταξύ, έχεις τόσα να πεις με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες του Προγράμματος που δεν τους χορταίνεις και δε θα τους χορτάσεις όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Αντιλαμβάνεσαι ότι έχει γίνει καλή δουλειά από τους διοργανωτές και μετά από τόσα χρόνια ξέρουν ακριβώς τι χρειάζεται, για να πετύχει η συνταγή. Εφόσον θα έχεις πάρει το μαγιό σου μαζί θα κανονίσεις στο διάλειμμα να πας για μια βουτιά, γιατί στα Κύθηρα είναι ‘καλοκαίρι‘ και γενικώς δε σε νοιάζει.. Όταν βουτήξεις θα δεις μπροστά σου όλα αυτά που μάθαινες στη θεωρία τόσες μέρες. Όπου και να κοιτάξεις θα δεις αμέτρητα είδη χλωρίδας, τα γεράκια θα πετάνε ψηλά γιατί αυτό είναι νορμάλ, σου λέει, βράχια θα υψώνονται από το πουθενά, τα νερά πεντακάθαρα, θα δεις κάτι πεταλούδες, θα νιώσεις κάτι άλλες στο στομάχι σου και μετά θα πας πίσω γιατί έχεις πάλι μάθημα, προβολή ντοκιμαντέρ κλπ.
Αφού συζητήσεις για την υπεραλίευση και τα ιχθυαποθέματα των θαλασσών, θα πωρωθείς ακόμα περισσότερο ακούγοντας τόσο ωραίες ιδέες και σκέψεις, τόσα όνειρα νέων ανθρώπων και βλέποντας αυτή την αγάπη. Βασικά γι’ αυτό τους αγαπάς, γιατί αγαπάτε το ίδιο. Επειδή ξέρεις ότι πλησιάζει η ώρα της επιστροφής, θα επιδιώξεις να αράξεις αρκετή ώρα κοιτώντας αστέρια και φεγγάρι, γιατί ξέρεις ότι στην Αθήνα δεν έχει..αλλά και να έχει, έχεις καθόλου χρόνο να τα ψάξεις? Σε νοιάζει? Εμένα, ναι. Αναγκαστικά θα φύγεις από κει την τελευταία μέρα φορτωμένος sempreviva, λαδοπαξίμαδα και μέλι γνωρίζοντας ότι δεν είναι τυχαία, κατά τη μυθολογία, το νησί του Έρωτα.
Α! Και αν ξαναπάς, μην ξεχάσεις να είναι Χριστούγεννα, να έχει ήλιο, να γνωρίσεις τους ντόπιους , να φάτε μαζί, να τους θαυμάσεις για την εργατικότητά τους και τις σπουδές τους και να αναρωτηθείς τι απ’ όλα εκπέμπει τόση αγάπη και ερωτισμό εκεί.
Υποθετικά μιλώντας πάντα.
-----------------------------
Πηγή: neolaia.gr
-----------------------------
Φθάνοντας, λοιπόν, θα συγκατοικήσεις με άγνωστους ανθρώπους, που θέλοντας και μη θα τους κάνεις φίλους σου για μια ζωή. Θα φας για πρωινό λαδοπαξίμαδα με μέλι θυμαρίσιο και θα πάθεις την πλάκα σου, ενώ σε μία ώρα θα πρέπει να είσαι στο σχολείο απέναντι, γιατί θα ξεκινήσουν οι διαλέξεις.
Θα μείνεις μία εβδομάδα, θα μάθεις για τη Βιοηθική, την αφαλάτωση, τις περιοχές NATURA των Κυθήρων και Αντικυθήρων, τα μονοπάτια του νησιού, τα βότανα, την ιστορία του παλιού ελαιοτριβείου στον Καραβά που έγινε φούρνος και πάρα πολλά άλλα. Και θα περπατήσεις στα μονοπάτια και θα πατήσεις αναγκαστικά πάνω στο θυμάρι και τη ρίγανη, που θα μοσχοβολήσουν. Θα σκεφτείς ‘δεν μπορεί, είναι μαγικά‘! Εν τω μεταξύ, έχεις τόσα να πεις με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες του Προγράμματος που δεν τους χορταίνεις και δε θα τους χορτάσεις όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Αντιλαμβάνεσαι ότι έχει γίνει καλή δουλειά από τους διοργανωτές και μετά από τόσα χρόνια ξέρουν ακριβώς τι χρειάζεται, για να πετύχει η συνταγή. Εφόσον θα έχεις πάρει το μαγιό σου μαζί θα κανονίσεις στο διάλειμμα να πας για μια βουτιά, γιατί στα Κύθηρα είναι ‘καλοκαίρι‘ και γενικώς δε σε νοιάζει.. Όταν βουτήξεις θα δεις μπροστά σου όλα αυτά που μάθαινες στη θεωρία τόσες μέρες. Όπου και να κοιτάξεις θα δεις αμέτρητα είδη χλωρίδας, τα γεράκια θα πετάνε ψηλά γιατί αυτό είναι νορμάλ, σου λέει, βράχια θα υψώνονται από το πουθενά, τα νερά πεντακάθαρα, θα δεις κάτι πεταλούδες, θα νιώσεις κάτι άλλες στο στομάχι σου και μετά θα πας πίσω γιατί έχεις πάλι μάθημα, προβολή ντοκιμαντέρ κλπ.
Αφού συζητήσεις για την υπεραλίευση και τα ιχθυαποθέματα των θαλασσών, θα πωρωθείς ακόμα περισσότερο ακούγοντας τόσο ωραίες ιδέες και σκέψεις, τόσα όνειρα νέων ανθρώπων και βλέποντας αυτή την αγάπη. Βασικά γι’ αυτό τους αγαπάς, γιατί αγαπάτε το ίδιο. Επειδή ξέρεις ότι πλησιάζει η ώρα της επιστροφής, θα επιδιώξεις να αράξεις αρκετή ώρα κοιτώντας αστέρια και φεγγάρι, γιατί ξέρεις ότι στην Αθήνα δεν έχει..αλλά και να έχει, έχεις καθόλου χρόνο να τα ψάξεις? Σε νοιάζει? Εμένα, ναι. Αναγκαστικά θα φύγεις από κει την τελευταία μέρα φορτωμένος sempreviva, λαδοπαξίμαδα και μέλι γνωρίζοντας ότι δεν είναι τυχαία, κατά τη μυθολογία, το νησί του Έρωτα.
Α! Και αν ξαναπάς, μην ξεχάσεις να είναι Χριστούγεννα, να έχει ήλιο, να γνωρίσεις τους ντόπιους , να φάτε μαζί, να τους θαυμάσεις για την εργατικότητά τους και τις σπουδές τους και να αναρωτηθείς τι απ’ όλα εκπέμπει τόση αγάπη και ερωτισμό εκεί.
Υποθετικά μιλώντας πάντα.
-----------------------------
Πηγή: neolaia.gr
-----------------------------
